น่าอายจริงหรือที่คนไทยพูดภาษาอังกฤษสำเนียงไทย

เมื่อวานพวกเราได้ไปทานข้าวเพื่อเลี้ยงส่งพี่ไก่กลับไทยที่บ้านพี่ประเวศ.. พี่ไก่ได้อยู่ที่แคนาดาเกือบสิบปี และปีนี้กิ๊กลูกชายพี่ไก่กับพี่อ้อมเรียนจบมหาลัย บรรลุเป้าหมายแล้ว..ได้เวลาที่พ่อแม่ ลูก...กลับบ้านสักที...เย้..

บังเอิญในวงสนทนาก้อมีการพูดถึงเรื่องนายกหญิง ยิ่งลักษณ์ของเรา  "คลิปการแถลงข่าวร่วมระหว่างนายกฯ และHillary Clinton จาก youtube พร้อมกับคำโปรยต่างๆ นานา จับความได้ว่า "นายกฯ พูดภาษาอังกฤษไม่ได้เรื่อง น่าอับอายแทนประเทศไทย ฯลฯ" ซึ่งตรงนี้ยุ่นเองอยากจะขอ share ด้วยความเป็นธรรม...

เพียงแค่ประโยคเริ่มต้น นายกพูดผิด welcome เป็น overcome ยุ่นว่านะความผิดพลาดมันเกิดขึ้นได้ ละถ้าเป็นไปได้ นายกคงไม่อยากให้มันเกิดหรอก...แต่มันก้อเกิดไปแล้ว...นอกจากนี้ ก้อมีการพูดกันไปต่างๆนานาว่านายกพูดภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่อง...

ยุ่นเองก้อเรียนจบจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย คณะเภสัชซึ่งก้อถือว่าเป็นคณะที่อยู่ระดับแถวหน้าของบ้านเรา..แต่เอาเข้าจริง  ตัวยุ่นเองก้อพูดภาษาอังกฤษไม่ดี  ยิ่งการฟังเนี่ย...ต้องบอกว่าทีแรกที่มาแวนคูเวอร์เนี่ย..ฟังเค้าพูดไม่รู้เรื่องเลย...แบบพอฟังจบสมองต้องรีบแปลเป็นไทย เสร็จกลับเป็นอังกฤษ แล้วพูดออกมา แบบผิดๆถูกๆ...ช่วงแรก เวลาคุยกับชาวบ้านการตอบสนองช้ามาก...

เพราะการมาอยู่และใช้ชีวิตในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษนั้น มันไม่ใช่แค่ how are you? I'm fine thank you and you. Excuse me....bra bra bra

แต่มันต้องใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวัน เหมือนเราอยู่ไทย ใช้ไทยในชีวิตประจำวัน...เวลาไปซื้อของเอย...เค้าทอนเงินผิดเอย...เปลี่ยนของเอย...เรียนหนังสือเอย ทำงานเอย...

และก้อต้องถือว่ายุ่นโชคดีที่มีโอกาสได้ทำงาน.. เพราะหากไม่ได้ทำงาน     ภาษาอังกฤษคงยิ่ง.....โหลยโถย...คือถ้าหากไม่มีใครพูดกับเราเท่าไรนัก  เราก้อไม่มีโอกาสได้ฝึกพูด  การพูดให้ดีขึ้นมันคงเป็นไปได้ยาก..

แต่ถึงอย่างไรก้อตาม...ก้อต้องยอมรับว่าสำเนียงหรือ accent ที่เราเป็นคนไทย ยังไงก้อคงหายไปไม่ได้...มันไม่แปลก เพราะที่นี่มีคนต่างชาติเข้ามามากมาย ทั้งจีน อินเดีย ญี่ปุ่น เกาหลี ฟิลิปปินส์ รัสเซีย ทุกคนมี accent ของชาติตัวเองทั้งนั้น...แต่เราก้อสื่อสารกันได้...ยุ่นเองก้อไม่ได้ถูก discriminate โดย accent ไทยเลย...และพอมาอยู่ที่นี่ ก้อไม่ได้รู้สึกอายอะไร...เพราะทุกคนก้อเป็นหมดหากเราไม่ได้เกิดที่นี่  หรือเราไม่ได้อยู่ตั้งแต่เล็กๆ..มันคงยากที่เราจะมีสำเนียงแบบฝรั่ง

การมาอยู่ที่แคนาดา ทำให้ยุ่นได้ตระหนักในหลายๆเรื่อง อย่างเรื่องภาษาเนี่ย..  ยุ่นว่าเราควรเน้นที่การสื่อสารให้เข้าใจจะดีกว่า การที่เราจะวัดหรือสรุปคนๆหนึ่ง เพียงแค่สำเนียง หรือ accent ในการพูดนั้น  ยุ่นว่ามันไม่ใช่...เพราะยุ่นเองก้อเคยมีความรู้สึกนึกคิดแบบนั้น คิดว่าเราต้องมี accent ที่ดี จึงทำให้ยุ่นไม่กล้าที่จะพูด...แต่ในความเป็นจริง...คนอื่นเค้าดูเราที่การทำงาน  ยุ่นรู้สึกได้จากการที่ผู้ปกครองที่ศูนย์ นักเรียน..ครูผู้ช่วย  และมิสติงยอมรับ เกรงใจและ respect ยุ่นในระดับหนึ่ง ทั้งที่การพูดภาษาอังกฤษของยุ่นก้อเป็นสำเนียงแบบไทยๆนี่แหละ...

จึงอยากจะพูดอย่างเป็นกลางว่า...พวกเราคนไทยไม่ต้องอายหรอกที่นายกหญิงพูดภาษาอังกฤษสำเนียงไทยๆ...เพราะคนไทยที่ว่านายกยิ่งลักษณ์นะ...ส่วนมากก้อมีสำเนียงเช่นนั้นเหมือนกัน..นอกเสียจากคุณไปอยู่เมืองนอกตั้งแต่เด็ก...หรือเกิดที่โน้น...และอยากจะบอกว่าต่างชาติเค้าเข้าใจในเรื่องของ accent และเค้าก้อไม่ได้ดูถูกหรือคิดว่ามันเป็นสิ่งน่าอาย...แต่เราคนไทยเองนั่นแหละทีีคิดกันไปเอง...ดูถูกกันเอง...ยุ่นว่าอย่างนี้มันน่าอายมากกว่า...

ให้โอกาสเค้า และดูที่การทำงานจะดีกว่า...ติเพื่อก่อ ให้เกิดประโยชน์กับบ้านเรา...อย่าติเพื่อก่อให้เกิดการแตกแยกกันอีกเลย...

http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1321696966&grpid=01&catid=02&subcatid=0207