ยังจำได้ว่าเมื่อเกือบสามปีที่แล้ว..ช่วงเดือนธันวา 2008 ยุ่นโทรศัพท์ไปหามิสติงเพื่อขอทำงานคุมอง..และมิสก้อนัดไปคุย แล้วรับเลย จากนั้น ยุ่นก้อทำงานกับมิสมาเรื่อยๆ...ผ่านช่วงที่ต้องปรับตัวปรับใจอย่างแรง...มีช่วงหนึ่งหลังกลับจากไทย แล้วกลับไปทำงาน แกใช้งานตลอดเวลา จนยุ่นซึ่งเป็นคน process งานเร็วมาก..มือเป็นลิง ก้อยังทำงานไม่ทันที่แกเรียกเลย..
วันนั้น...หากวู่วาม ใจร้อน..และไม่อดทน คงลาออกไปแล้ว...ก้อคงไม่มีวันนี้ วันที่ยุ่นพิสูจน์ให้มิสติงเห็นว่า instructor จากเมืองไทยเราอดทน ทำได้ และเราทำได้ดีมากด้วย...
สองปีสิบเอ็ดเดือน...ขาดอีกแค่เดือนเดียวก้อเต็มสามปีการทำงานร่วมกับมิสติง..วันนี้...ในศูนย์...ไม่มีนักเรียนคนไหนไม่รู้จักสุวรรณี เด็กทุกคนรู้จัก..เข้าหา..ผู้ปกครอง..ให้เกียรติ...และรับฟังในสิ่งที่ยุ่นแนะนำ...แม้ว่ายุ่นจะเป็นแค่ assistant แต่....เค้าก้อให้ความไว้วางใจยุ่น..จนเรารู้สึกได้..
กลับมาเรื่องมิสติง retirement ต่อ...ยุ่นก้อคิดอยู่นานนะว่าจะให้ของขวัญอะไรมิสดี...เพราะตลอดเวลาช่วงปีกว่านี้ มิสติงดีกับยุ่นมาก..นอกจากแกจะขับรถส่งยุ่นกลับบ้านทุกวัน เวลาทำงานแกก้อให้เกียรติยุ่นมาก..เรียกว่าทำให้ครูผู้ช่วยทุกคนเกรงใจยุ่นมาก....
ยุ่นคิดว่าสำหรับมิสติง สิ่งของไม่ใช่อะไรที่มิสต้องการ..เพราะเค้ามีมากมาย เค้าฐานะก้อดีมาก..ยุ่นจึงคิดว่าน่าจะให้อะไรทีเ่ป็น good memory มากกว่า...เป็นสิ่งที่มีคุณค่าทางจิตใจมากกว่า...
ก้อคิดถึงลูกศฺิษย์ยุ่นมะปรางที่เคยทำรูปภาพแบบรวมให้ ยุ่นชอบมากเลย มันมีความหมายกับยุ่นมาก..ยุ่นจึงคิดว่ามิสติงน่าจะชอบเช่นกัน..หัวอก instructor.....
ยุ่นเลยตัดสินใจเอากล้องถ่ายรูปไปที่ศูนย์ในต้นเดือนธันวา และขออนุญาตมิสถ่ายรูป...แบบก้อจัดฉากนิดหน่อย ว่าอยากได้แบบนี้แบบนั้น..แกก้อตามใจยุ่นทุกอย่าง..ทำตามคำเรียกร้อง..>.<
จากนั้น ยุ่นก้อขอคำปรึกษาจากมะปราง...มะปรางก้อบอกว่าให้ load program แล้วลองเล่นดู ไม่ยาก..ยุ่นก้อจัดการตามมะปรางบอก..ซ้อมทำอยู่สักพัก ก้อเข้าใจ..ทีแรกกะจะพิมพ์จาก printer ที่บ้าน แต่ต่อมา London Drug ที่ห่งทำงานมีรายการ promotion ยุ่นเลยไปที่โน้นอัดล้าง ซื้อกรอบ..ซื้อการ์ด..แล้วก้อจัดเต็มให้มิสติง...
วันนี้พอไปถึง ปกติยุ่นจะไปคนแรก..แต่วันนี้แกมาก่อนยุ่น เลยเห็นว่าเราถืออะไรเข้าไป..ไม่ surprise เลย...ก้อเลยทำการมอบให้มิสติงเลย ตั้งแต่ก่อนเปิดศูนย์...ไม่ได้รอเวลาหลังเลิก...
แกเห็นแล้วก้อชอบมาก...ยุ่นก้อบอกว่ายุ่นทำเองกับมือ..ศึกษาและจัดแต่ง..จนเข้าที่เข้ากรอบ..ใช้เวลาหนึ่งอาทิตย์..คือยุ่นไม่เก่งคอม..แต่ใจอยากทำให้จึงลองพยายามดู...แกประทับใจมาก...มิสบอกมันคือความทรงจำที่ดี ทุก shot ทุก moment มีความหมาย..สำหรับแก...แกชอบทุกรูปที่ยุ่นจัดมาก...ก้อ instructor จัดให้ instructor ก้อต้องรู้ใจอยู่แล้ว...=.=
หลังจากนั้น มิสก้อเอารูปที่ใส่กรอบตั้งโต๊ะแก..แล้วก้อ show ทุกคนที่เข้ามาที่ศูนย์ ชื่นชมกับของขวัญชิ้นนี้มากๆ...ทำเอายุ่นคนทำให้ แอบปลื้มไม่ได้ แล้วก้ออดอมยิ้มไม่ได้...รู้สึกดีใจมากเลยที่ทำของขวัญให้คนรับ แล้วเค้าประทับใจ..
นอกจากนี้...วันนี้มี instructor อีกคนนึงเป็นคนญี่ปุ่นแต่อยู่ที่แวนคูเวอร์เปิดศูนย์คุมองมาสิบกว่าปีแล้วเช่นกัน...ก้อมาแสดงความยินดีกับการ retire ของมิส...อึม..ยุ่นจำชื่อไม่ไ้ด้แน่ชัด..แต่เธอน่ารักมาก..เป็นคนที่ยุ่นเจอในงาน conference และยุ่นก้อชอบเค้ามาก...ก้อได้มีโอกาสมาเจอกันอีก..
มิสติงก้อโฆษณายุ่นให้เค้าฟังมากมาย..บังเอิญเค้ากำลังขาดครูผู้ช่วย..เค้าก้อเลยมาทาบทามยุ่นว่าหากสนใจหรือมีปัญหาที่นี่ ไปหาเค้าได้เสมอ..เค้าต้องการ chief assistant พอดีเค้าเห็นยุ่น key com ทำ report B ก้อเลยงงว่าทำได้ด้วยเหรอ....มิสติงบอกสุวรรณีทำได้ทุกอย่าง ตั้งแต่ชั้นมีเค้า ชั้นไม่ต้องทำอะไรเลย..เค้าช่วยงานได้มากจริงๆ..นอกจากงานพวกนี้ คณิตศาสตร์ในระดับสูง เค้าก้อช่วยดูแลได้หมด...เค้าเก่งเลขมาก... J up เค้า handle ได้หมด....เลยทำให้เค้ายิ่งสนใจยุ่น...แต่ยุ่นก้อไม่สามารถไปทำกับเค้าได้ เพราะยุ่นรับปาก Ann instructor คนใหม่แล้วว่าเราจะทำกับเค้า...แต่หากเค้าต้องการให้ยุ่นไปช่วยวันที่ยุ่นไม่ได้ทำที่ศูนย์นี้ ยุ่นก้อยินดี... เค้าเลยขอเบอร์ติดต่อยุ่น..
นอกจากนี้มิสติงเค้าก้อมีเตรียมของขวัญวันคริสมาสให้ยุ่นด้วย..ต้องบอกว่าในบรรดาผู้ช่วยทั้งหมด..เค้าให้ยุ่นคนเดียว....ยุ่นจึงรู้สึกได้ว่าเค้ารักและเอ็นดูยุ่นพอควร..เค้าซื้อกระเป๋า COACH ให้ยุ่น...อย่างหรูเลยอ่ะ...แบบคนที่นี่เค้าก้อชอบยี่ห้อนี้...แต่ยุ่นก้อไม่เคยใช้ของมีแบรนด์....รู้สึกไม่ลับหน้าเรา....แต่ห่งกำชับว่าให้ถือไปวันที่มิสติงเลี้ยงคริสมาส พุธที่ 21..เพื่อเป็นการให้เกียรติเค้า...และเป็นการแสดงออกว่าเราชอบในของขวัญที่เค้าให้...
สำหรับยุ่น...วันนี้การเป็นครูผู้ช่วย..ยุ่นเองก้อได้ทำงานในหน้าที่อย่างสมบูรณ์และเต็มที่...เพราะยุ่นดูจาก feed back ช่วงคริสมาส..นอกจากเด็กให้การ์ดให้ของมิสติง...เด็กกับผู้ปกครองก้อจะให้ยุ่นด้วย...ซึ่งมันเป็นอะไรที่ยุ่นไม่เคยคาดหวังว่าเค้าจะให้..เพราะเราก้อคิดว่าไม่ว่าเค้าจะให้หรือไม่ให้ เราก้อต้องทำงานในหน้าที่ให้ดีที่สุด...และสิ่งหนึ่งที่เห็นจากผู้ปกครองมากมายเมื่อรู้ว่ามิสติง retire เค้าจะแสดงความยินดีกับมิสทุกคน และคำถามต่อจากนั้นคือสุวรรณียังอยู่ใช่มั้ย...เพียงแค่นี้ยุ่นเองก้อรู้สึกว่ายุ่นมีคุณค่าในงานที่ยุ่นทำมากๆ...และเค้าให้ความสำคัญกับเราไม่น้อยเช่นกัน...
คงต้องเห็นด้วยกับสุภาษิตไทยที่ว่า..."หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน".....
และนี่คือข้อความที่มิสติงเขียนใน card ให้ยุ่นคริสมาส 2011 นี้...
Suwannee & Family
Thank you for all your help in the last three years. Your patience and hard work made my job easier to do. Let's keep in touch!
อ่านแล้วน้ำตาจะไหล (ขอยืมสำนวนคุณหนูดีหน่อย 555) ซาบซึ้ง ประทับใจ ภูมิใจแทนพี่ยุ่นจริงๆ :)
ReplyDeleteอ่านแล้วนำ้ตารื้น ... ที่หางตาเลยค่ะ
ReplyDeleteขอรักคุณครูยุ่นด้วยคนได้มั้ยคะ
I’m so proud of you. Be strong and happy na ja. Merry Christmas and Happy New Year ja.
ReplyDeleteSopida Pichatehirankanchana