จากกัน..เพื่อพบกันใหม่.. (...พบกัน..แล้วก้อต้องจากกัน..)

Don't walk in front of me,
I may not follow.
Don't walk behind me,
I may not lead.
Walk beside me
and be my friend.

Friendship is like a violin;
the music may stop now and then,
but the strings will last forever.

เมื่อสองอาทิตย์ก่อน Iku เพื่อนชาวญี่ปุ่นโทรมาหายุ่น..เค้ากลับจากญี่ปุ่นแล้ว และจะมาพักที่แวนคูเวอร์อาทิตย์หนึ่งก่อนที่จะบินไปที่ Totonto....... Iku โทรมานัดยุ่นเพื่อเจอกันก่อนที่เค้าจะบินไปอยู่ Toronto...

เรานัดเจอกันวันจันทร์ที่ 10 ที่ร้าน Bubble Tea ตรง Victoria ตัดกับ 41 ปกติเวลานัดเจอกัน Iku ก้อจะมาที่บ้านยุ่นมากกว่า แต่เนื่องจากครั้งนี้ Iku ไม่มีรถจึงไม่สะดวก...เราจึงนัดกันที่ร้านอาหาร..และเราก้อได้นั่งคุยกันถึงสี่ชั่วโมง...

อึม..ไม่อยากเชื่อเลยว่า..ว่าเราจะมีโอกาสมาเป็นเพื่อนกัน..Iku ก้อเป็นญี่ปุ่น ยุ่นก้อไทยเนอะ..แต่เรามารู้จักกันที่ vancouver และเราสองคนก้อแบบสนิทกันและถูกคอกันมากเลย..คุยกันทุกครั้งไม่เคยต่ำกว่าสามชั่วโมง...

Iku เป็นหญิงเด็ดเดี่ยว เธอมาแคนาดาคนเดียวตั้งแต่เมื่อสิบปีที่แล้ว...อยู่แวนคูเวอร์คนเดียวสิบปีได้ ก้อไม่ธรรมดาเนอะ..และเธอบอกชีวิตเธอก้อทรงๆ..ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง...ตื่นเต้นเลยอยากลองเปลี่ยนเมืองดู..เผื่อมีสิ่งดีๆเกิดขึ้นในชีวิต...

ที่ Toronto .....Iku ไม่มีเพื่อนเลย..เริ่มต้นใหม่..เพียงแต่สิ่งที่แตกต่างระหว่างโตรอนโตกับแวนคูเวอร์คือ โตรอนโตเป็นเมืองใหญ่ ผู้คนพลุกพล่าน..เร็ว...ไม่หยุดนิ่ง...แบบเหมือน New York นะ แต่ Vancouver จะเล็กกว่าสามเท่า..ผู้คนสบายๆ..easy life...คนที่ไม่รู้จะรู้สึกแบบเหมือนเมืองของคนขี้เกียจ...ทุกอย่างจะช้า..ไม่รีบร้อน..ผู้คนยิ้มแย้ม..นี่คือความรู้สึกที่ยุ่นไปแล้วเรารู้สึก..ซึ่งก้อตรงกับหลายๆคนที่ไปโตรอนโต และเค้าเทียบกับแวนคูเวอร์....และโอกาสในการหางาน โตรอนโตจะสูงกว่า แต่การแข่งขันสูง..คุณต้องactive แต่ Vancouver หางานยากกว่ามาก..แต่จะ stable กว่า อันนี้คนที่เคยไปอยุ่ที่โน้น..เค้าเล่าให้ฟัง..

อีกอย่างที่แตกต่างมากระหว่างสองเมืองนี้คืออากาศ Toronto อากาศจะชัดเจน ร้อนจริง หนาวจริง และอากาศจะน่ากลัวเช่นบางทีอุณหภูมิติดลบ 35 แต่แดดงี้เปรี้ยงเลย...เวลาเกิดพายุฝน พายุหิมะจะรุนแรงมาก..บ้านเนี่ย หน้าต่างต้องเป็นแบบระบบสองชั้นนะ..เป็นกฏหมาย....ยุ่นว่าคงเพราะเมืองโตรอนโตแบบพื้นที่กว้างมาก..ต่างจากแวนคูเวอร์ เมืองจะเป็น slope เป็นเนิน นั่งรถเดินทางไปไหนเหมือนมีวิวอยู่รอบเมือง เมืองเล็กๆสบายๆ..อากาศไม่รุนแรง..คือที่ยุ่นว่าหนาวๆของยุ่นเนี่ย แต่แวนคูเวอร์คือเมืองที่ร้อนที่สุดในแคนาดาก้อว่าได้...

และงานนี้ Iku เปลี่ยนเมืองเนี่ย ถึงแม้จะอยู่ในแคนาดาก้อจริง แต่ก้อเหมือนเปลี่ยนประเทศนะ..ยุ่นว่า เพราะทุกอย่างมันแตกต่างกันมาก..รวมทั้งกฏเกณฑ์ต่างๆก้อไม่เหมือนกัน...ยุ่นหละ..นับถือ Iku จริงๆเลยในความเด็ดเดี่ยวกล้าหาญของเค้าเนี่ย..

เล่าให้ฮ่งฟัง ฮ่งบอกฝากบอก Iku ว่า

" You are very brave and have very strong spirit. Please accept my respect ! " และ Iku ก้อเป็นหญิงญี่ปุ่นที่เราดูข้างนอกเนี่ยจะอ่อนหวาน...อ่อนโยนนะ..แต่ข้างในของเค้าเนี่ย..เด็ดเดี่ยว..มุ่งมั่นมากๆ..เค้าคิดทำอะไร เค้าจะไม่เปลี่ยนง่ายๆ..และต้องทำให้ได้..

และวันนั้น ยุ่นกับ Iku จากกันโดยเค้าเดินมาส่งยุ่นขึ้นรถเมล์ เพราะเค้าพักอยู่แถวร้านอาหาร...เรากอดลากันครั้งสุดท้าย...ไม่รู้จะได้มีโอกาสเจอกันอีกมั้ย...พอยุ่นขึ้นรถเมล์ Iku ก้อยืนโบกมือตรงป้ายรถเมล์ตลอดเวลา...นานมากเลย...รถติดเธอก้อยังโบก..จนรถเคลื่อนเธอก้อยังโบก...จนกระทั่ง..ไม่เห็นยุ่นนั่นแหละ...จึงเดินจากไป...เค้าจะเป็นคนที่ care ความรู้สึกคนอื่นมากๆเลย...เฮ้อ...ทำไมเจอเพื่อนดีๆแล้วต้องจากกันก้อไม่รู้..เศร้า..