มีคุณก้อมีโทษ

ช่วงนี้ชีิวิตในแวนคูเวอร์ก้อไม่ค่อยมีอะไรตื่นเต้นแปลกใหม่เท่าไร ก้อจะเป็นการเรียนหนังสือ กับการไปทำงานคุมอง ส่วนเรื่องทำ volunteer ก้อได้ปฎิเสธเค้าไปเรียบร้อยโรงเรียนจีน... เนื่องจากเค้าให้ทำตั้งแต่ตอน 6.30 - 8.30 pm. มันก้อไม่ดึกหรอกหากเป็น summer แต่ตอนนี้ winter สี่โมงครึ่งก้อมืดหมดแล้วเหมือนทุ่มนึง แล้วอากาศก้อเ็ย็นมากๆ...เรียกว่า Freeze เลยก้อว่าได้ ฮ่งเลยบอก...ไม่อยากให้ไปทำ...เพราะที่ๆไปเนี่ยก้อค่อนข้างเปลี่ยว รถเมล์ก้อนานๆมาคันนึง...เลยตัดสินใจไม่ทำดีกว่า..ฮ่งบอกอย่าหาเรื่องโดยไม่จำเป็น..เฮ้อ...อุตส่าห์ดั้นด้น..ทำทุกอย่าง...

และ..ก้อคงอดพูดถึงคุมองไม่ได้อีก..เพราะมันเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตยุ่นนะ..ช่วงนี้..เด็กนักเรียนลาออกมากมาย...ยุ่นก้อลองคิดเล่นๆว่าทำไมเด็กถึงออก...

เด็กที่ลาออกช่วงนี้จะเป็นเด็กที่เรียนระดับ F ขึ้นไป..หลายคนเลย..มีคนหนึ่งเค้าทำ F 01-20 แต่เค้าทำไม่ได้เลย...ก้อคือ E เนี่ยเค้าไม่ get ไง พอมา F ก้อจอดไม่ต้องแจวเลย มิสก้อแก้ปัญหาแบบซ้ำอย่างเดียว ยุ่นเห็นเค้าซ้ำประมาณ 4-5 รอบแค่ยี่สิบแผ่นแรก...แต่เด็กมันก้อทำไม่ได้อยุ่ดี....มิสก้อบังคับให้ทำทั้งยี่สิบแผ่นในห้องและเอามาส่งแก..เด็กทำไงก้อไม่ได้ เลยหนีกลับบ้าน...และบอกแม่ขอเลิกเรียน เพราะมิสไม่สอน ไม่เข้าใจ...มิสก้ออธิบายกับแม่ว่า ไม่จริง เด็กลอกคำตอบใน answer book มา...ทำให้เค้าทำไม่ได้...

อีกกรณี...เด็กเคยเรียนคุมองแล้วออก..แล้วกลับมาใหม่ ทีแรกก้อ happy มิสให้ทำสองเล่ม แบบ A กับ E ทำจนไล่ขึ้นมาถึง G เด็กขอเหลือหนึ่งเล่ม...ในที่สุด เด็กไปไม่ไหว หายไปไม่มาโดยไม่บอกกล่าว โทรไปตามเด็กบอก...เรียนแล้วไม่เข้าใจ ใช้เวลาทำคุมองนานมาก..และยังต้องทำการบ้านที่โรงเรียนอีกมากมาย..ไม่มีเวลาเรียนแล้ว..


กรณีต่อมา...เป็นลูกสาวของเพื่อนยุ่นที่เป็น marker แต่เนื่องจากเพื่อนยุ่นเค้ามีความจำเป็นต้องลาออกไปหางานประจำทำ..แต่ลูกสาวก้อยังเรียนอยู่..ลูกอยู่ G ประมาณ 71-100 ( ชุดเด็ด...ยากใช้ได้ ) เด็กไม่เข้าใจตั้งแต่ G ประมาณ 41 51 แล้ว เริ่มเห็นแวว..แต่มิสก้อซ้ำมาซ้ำไปตลอด..และไม่ยอมให้ใครสอน แม้กระทั่งตัวมิสอธิบาย เด็กก้อไม่เข้าใจ..แกก้อแก้โดยย้อนไปง่ายๆ แล้วกลับมาอีกครั้ง ..ทำแบบนี้อยู่สามรอบ และในแต่ละรอบ...ก้อมีการซ้ำมากกว่าสามครั้งต่อชุด...ปัญหาก้อยังเหมือนเดิม...ในที่สุด....เด็กขอลาออก...เพราะทนไม่ได้จริงๆ...เด็กบอกทำวันละเกือบชั่วโมง..อาจคิดว่าเด็กทำเยอะ ...แต่เด็กทำวันละ สามแผ่นเท่านั้น...การบ้านโรงเรียนก้อเยอะ...ทำคุมองก้อใช้เวลา...สอบที่โรงเรียนเลขก้อได้ C

เด็กคนนี้อยู่เกรด 8 ก้อม.สองบ้านเรา แต่ไงอ่ะ ที่นี่เลขเค้าง่ายกว่าบ้านเราอ่ะ..คือบ้านเราถ้าเด็กอยู่ G เนี่ย ที่โรงเรียนเลขจะได้ A แน่นอน..แต่เด็กคนนี้ก้อเหมือนเรียนม.หนึ่งบ้านเรานะ...แต่ได้ C พ่อก้อบอกให้เลิก ไม่ไหว ไม่ไหว...มิสก้อโกรธมากๆๆๆๆๆเลย...

นอกจากนี้ก้อมีเด็กแขกอีกคน เคยเรียนแล้วเลิก..ก้อกลับมาอีกครั้ง..อยู่เกรด 12 ตอนนี้ทำ K 150 ประมาณเรื่อง function ต่างๆ...เด็กทำด้วยความทุกข์ทรมานมาก...คือดูตัวอย่างแล้วไม่ getอ่ะ...ยุ่นก้ออยากช่วยนะ..แต่ก้อทำได้ไม่เต็มที่....นอกจากบางวันพอมีเวลาก้อได้ guide เค้า...หลัง guide เค้าก้อดีนะ...ทำเองได้..แต่ปัญหาคือที่ศูนย์ ไม่มีใคร guide เด็กอย่างเป็นจริงเป็นจัง.....และเค้าก้อบอกว่าเค้าไม่ได้จ้างยุ่นมา guide เด็กอย่างเดียว...เค้าต้องการให้ยุ่นทำงานอย่างอื่นก่อนการ guide....ซึ่งอันนี้ราก้อเข้าใจหน้าที่หลักของเราดี

และยุ่นก้อสังหรณ์ว่าเด็กคนนี้จะลาออกในไม่ช้า...

.เมื่ออาทิตย์ก่อน แม่เด็กคนนี้มาแอบกระซิบยุ่นว่ารับสอนพิเศษที่บ้านมั้ย...อยากให้มาสอนลูกสาวเค้า เค้าชอบยุ่น ยุ่นก้อขอบคุณเค้า และบอกว่ายุ่นไม่ได้รับสอน ขอโทษด้วยนะค่ะ....จริงๆน่ะ...ใจนะอยากสอน...แต่เราก้อต้องมีจรรยาบรรณเนอะ..ครูผู้ช่วยก้อต้องมีจรรยาบรรณเหมือนกัน....อาจได้เงินเพิ่มอีกเดือนหนึ่ง 100 กว่าเหรียญ แต่เสียชื่อตัวเราและเมืองไทย...ยุ่นถือว่ายุ่นเป็นตัวแทน instructor จากเมืองไทย..เพราะฉะนั้น...หยุดอยู่ตรงนั้นเลย...

ที่เล่ามาสามสี่ตัวอย่างนี้คือที่พอจำได้..แต่มีอีกหลายกรณีที่อยู่ดีก้อหายไป..ไม่มา ไม่จ่ายตังส์ ติดต่อไม่ได้..ส่วนใหญ่ดู record book ก้อมีปัญหาทั้งนั้น คือเค้าขึ้นไม่ไหว..คือพื้นฐานเค้าไม่แน่น..กำลังไม่พอที่จะทำระดับสูงขึ้นไป...และขอบอก คุมองระดับสูงขึ้นไป..มันไม่หมูอย่างที่คิด..

ยิ่งมาดูศูนย์ิมิส ก้อให้ยิ่งรู้สึกว่าอยากให้ instructorใหม่เข้ามาซื้อเร็วๆ เผื่อเค้าไฟแรง จะได้เปลี่ยนแปลงอะไรให้มันดีขึ้น เนื่องจากมิสเค้าก้อคงอยากเลิกเต็มที่แล้ว ก้อจะไม่มีการพัฒนาปรับปรุงคุณภาพอะไรเลย..

ยิ่งภาษาอังกฤษนะ...อยากบอกว่าสงสารพ่อแม่เด็กที่ต้องจ่ายเงินให้มิสทุกเดือน วิชาละ 100 เหรียญนะ.. 3000 บาท สำหรับที่นี่ก้อไม่ถูกนะ...คิดดูเอาลูกมาอาทิตย์ละครั้ง...ครั้งละหนึ่งชั่วโมงเลย..แต่ไม่มีครูสอนนะ..ให้มานั่งทำแบบฝึกหัด แล้วมีครูตรวจงานให้...เดือนละ 100 เหรียญ...แต่ก้อโอเคตรงที่ว่ามีแบบฝึกหัดให้ทำทุกวัน...

เราเห็นแล้วก้อสงสารเด็กมากเลย...ตอนนี้...เด็กมากมาย..เดินมาหายุ่นเพื่อให้ยุ่นช่วยภาษาอังกฤษ...คือแบบเด็กมีปัญหาอะไรแทบทุกอย่างก้อมักเดินมาหายุ่น...คราวนี้อังกฤษเนี่ย..ยุ่นก้อไม่อยากก้าวก่าย และที่สำคัญคือยุ่นไม่ได้มีความรู้เรื่อง worksheet มาก..คือมันคนละ version กับบ้านเรา...และยุ่นก้ออยากให้ครูอังกฤษเค้าได้รู้ปัญหาและแก้ให้ถูกจุดมากกว่า...

ภาษาอังกฤษเนี่ย..เด็กที่เรียนจะเป็นเอเชียส่วนมาก..ก้อคือแบบเค้าเกิดที่นี่ก้อมี และส่วนใหญ่ก้อ immigrate เข้ามา ก้อจะมีปัญหาเรื่องอังกฤษ ก้อไม่รู้ทำไง..แต่..ที่นี่..หมายถึงศูนย์นี้นะ..ศูนย์อื่นไม่รู้...เค้าไม่สอนไง..เด็กทำเอง อ่านเอง....concept self learning....เด็กเล็กๆเนี่ย.. phonic ยังไม่แข็งเลย ก้อขึ้นต่อเรื่องใหม่ ยุ่นนั่งดู ยังอ่านไม่ไ้ด้เลย ก้อให้ทำระดับใหม่...งงอ่ะ..

การให้แบบฝึกหัด เค้าให้รวดเดียว 7A 01-200 แล้วซ้ำ 7A อีกรอบ.... 6A ก้อให้แนวนี้ พวก A1,A2 ก้อแบบนี้ ให้ยาวเลย...บางทียุ่นเห็นเด็กทำ รู้เลยว่าเด็กไม่ get grammar ที่คุมองกำลังให้ ผิดเพียบ แต่เค้าก้อให้แบบนี้ ไม่เข้าใจจริงๆว่าที่นี่เค้า train การให้แบบฝึกหัดแบบนี้หรือไง...ครูอังกฤษสามวันสามคน...วุ่นวายมากมายเลย...ไม่รู้นะ..ยุ่นว่าของบ้านเรา..การให้แบบฝึกหัดของเรา work กว่า ยุ่นไม่คิดว่าเด็กที่เรียนในประเทศเหล่านี้ ภาษาอังกฤษจะแข็งแกร่งมากขนาดทำรวดเดียวได้...โดยเฉพาะพวกเด็กเล็ก..หมายถึงอนุบาลถึงป. 4-5 บางคนก้ออยู่ A1 ก้อยังอ่านไม่ค่อยได้เลย...ปัญหาที่เจอก้อคล้ายของบ้านเรา..ยุ่นว่าเพียงเราใช้ภาษาอังกฤษน้อยกว่าเค้า.. เราอาจอ่านไม่เพราะเหมือนเค้า...แต่ยุ่นว่าเค้าสอนแบบประสิทธิภาพต่ำมากเลย...ยุ่นว่าในสิ่งแวดล้อมที่ดีขนาดนี้ เด็กน่าจะ work กว่านี้..เพราะครูที่สอนและครูผู้ช่วยหาก train ดีๆ..ยุ่นว่ามันต้อง work นะ..เพราะมันคือภาษาของเค้าเอง..

ที่พูดแบบนี้เพราะตอนนี้บางครั้งยุ่นต้องช่วย mark งานภาษาอังกฤษ บอกแล้วสุวรรณีลงได้ทุกตำแหน่ง พอเราตรวจเนี่ย เราเห็นปัญหาเลย..เด็กทำผิดเยอะมาก...และเวลาแก้..เด็กก้อแก้ไม่ถูก...อยู่ในห้องกันเป็นชั่วโมงๆ...ผู้ปกครองก้อแบบหน้าเคร่งเครียดนะ..รอนานอ่ะ..ไม่เสร็จซะที เด็กบางคนแก้สิบรอบยังไม่ถูก เด็กหลายคนนั่งร้องไห้เลยอ่ะ...ไม่รู้นะ..ถ้าเป็นยุ่น เด็กร้องไห้กันเยอะ อยู่ศูนย์กันเป็นสองสามชั่วโมง..เราเป็นเจ้าของ เราต้องเอ๊ะใจเนอะ..มันมีอะไรเกิดขึ้นแน่นอน...และเด็กก้อลาออกเยอะมากเหมือนกัน...

เฮ้อ...ก้ออย่างว่าเนอะ..ยุ่นรู้สึกว่ามิสติงเค้าไม่ใช่ครูคุมองอ่ะ..เค้าไม่เชื่อว่าเด็กคิดและทำอะไรได้ด้วยตัวเองมากกว่าที่เราคิด...ยุ่นหมายความว่า การวางแผนร่วมกันระหว่างครูกับเด็ก..ก้อเป็นหัวใจอีกอันหนึ่งที่ทำให้เด็กรู้ความก้าวหน้าและมีแผนการในการเรียนของเค้าเอง...การเรียนคุมองที่นี่เค้ายึดหลักเรียนรู้ด้วยตัวเอง..แบบเรียนเองเลยอ่ะ...คือเค้าเชื่อว่าแบบฝึกหัดคุมองเจ๋งมากขนาดเด็กทุกคนในโลกนี้ดูแล้ว get ได้ด้วยตัวเอง...ซึ่งมันไม่ใช่..

สำหรับยุ่น..ยุ่นเชื่อว่า..เลขนั้นต้องเข้าใจ..หากไม่เข้าใจ มันทำไม่ได้..เพราะมันเดินไม่ถูกอ่ะ..อย่างน้อยการซ้ำแบบฝึกหัดเด็กควรมีประโยชน์ในตัวมันเอง.. instructor ต้องเข้าใจว่าเราซ้ำเพื่ออะไร..ไม่ใช่เด็กไม่เข้าใจก้อตะลุยซ้ำมันไป...ยุ่นว่านะหากเข้าใจ..การทำอีกสักหนึ่งหรือสองรอบก้อเพียงพอแล้ว..แต่หากไม่เข้าใจ ทำไปเหอะ 100รอบ ก้อไม่มีทางทำได้ แล้วมันก้อผิดเยอะ...แก้ก้อน่าเบื่อ เพราะมันไม่เข้าใจ...มันก้อยังวนอยู่ในวงจรเดิมๆ..เหมือนเด็กหลงทางอ่ะ..เค้าก้อเริ่มเบื่อหน่าย...และอยากเลิกเรียน...


.ยุ่นว่าครูคุมองต้องเข้าใจหน้าที่..และรู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ โดยเฉพาะแบบฝึกหัดคุมอง หากครูคุมองไม่เคยทำ และไม่รุ้จักมันดีพอ...เราจะไปให้แบบฝึกหัดเด็กได้อย่างไร....ยุ่นว่า...อันตรายนะ...เพราะจากประสบการณ์ที่ยีนเคยเรียนที่ศูนย์คุมองที่ไม่มีความรู้แบบนี้ เกือบทำให้ยีนเกลียดวิชาเลขไปเลย...

และยุ่นเอง..ยุ่นทำแบบฝึกหัดคุมองในระดับ J up เนี่ยยุ่นยังมีติดเลย..มีไม่เข้าใจ...มีงง...มีทำไม่ได้..ต้องโทรไปถามหน่อย..ถามผู้รู้...แล้วเราคิดเหรอว่าเด็กจะทำได้โดยไม่ติดเลย...

และ..อย่าลืม...ยุ่นเรียนแบบยุ่นเรียนเป็น..คิดวิเคราะห์.....ว่ามันเป็นมาอย่างไร?....แต่เด็กก้อมีที่เรียนแบบยุ่น คือเค้าเรียนเป็น แต่ก้อมีเด็กอีกมากมายที่เค้ายังเรียนไม่ถูกหลัก....ไม่รุ้วิธีการเรียนที่ถูกต้อง...เราครูคุมองต้องสอนให้เค้าเรียนให้ถูกหลักให้ได้..ซึ่งไม่ใช่การที่เด็กจบเป็น completer แปลว่าเด็กเรียนรู้ได้ด้วยตัวเอง...ยุ่นว่าต้องเริ่มจากก้าวแรกในการเรียนที่ทำให้เค้าเรียนรู้ได้ด้วยตัวเอง...และเรียนเป็น..อันนี้มากกว่าที่สำคัญ..

จริงๆทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ ...มีคุณก้อมีโทษในตัวมันเอง.....อยู่ที่เราจะใช้มันเป็นหรือไม่...อย่างไร???