Dress for Success..ทำให้เกิดกิเลส...อยากได้ของฟรี !!!

เมื่อวันอาทิตย์ก่อน พี่ประเวศกับพี่ต้อย ได้เชิญครอบครัวเรากับครอบครัวพี่ไก่ ไปสังสรรค์ทานข้าวกันที่บ้านพี่เค้า...ก้อจะมีสองกลุ่มที่สังสรรค์กัน กลุ่มเด็กวัยรุ่น Earth Kik & Gene...ส่วนก๊วนผู้ใหญ่ก้อ พี่ประเวศ พี่ต้อย พี่ไก่ พี่อ้อม แล้วก้อฮ่งกับยุ่น..

ก้อเรียกว่าสนุกสนานกันตามประสาพวกเราคนไทย...บรรยากาศง่ายๆสบายๆ เรียกว่าทานกันตลอดเวลาตั้งแต่บ่ายๆจรด..เย็น..ถึงสี่ทุ่มเลย 55555

พ่อครัวหัวป่าของเราก้อคือพี่ประเวศ...ก้อจะเตรียมอาหารสำหรับพวกเด็กๆก่อน..จากนั้นก้อตามมาด้วยพวกผู้ใหญ่ซึ่งจะนั่งจองโต๊ะอาหารกัน นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย...แลกเปลี่ยนประสบการณ์ที่ใช้ชีวิตในแคนาดากันอย่างสนุกสนาน..เฮฮา..

พอบ่ายๆประมาณสามโมง พี่เค้าก้อเปิด Kara OK ให้ร้องเพลงกัน..เพลงก้อจะเป็นเพลงเก่าสมัยก่อน...พวกสุนทราภรณ์ รวงทอง สุเทพ ชนินทร์...อะไรประมาณนี้ บางเพลงยุ่นก้อร้องเป็น บางเพลงก้อไม่รู้จัก..เพราะอาจยังไม่เกิด...^^

ก้อได้ฟังพี่ต้อยกับพี่อ้อมร้องเพลงรุ่นเก่า ขอบอก..เพราะมากเลย..ยุ่นก้อได้หัดร้องเพลงพวกนี้บ้าง...สนุกดีเหมือนกัน.. แล้วพี่ประเวศกับพี่ไก่ก้อมาแจมด้วยในตอนหลัง...ยกเว้นฮ่ง...ไม่กล้าแจม เพราะเขิลลลลเสียงหล่อของตัวเอง....เล็กๆ...แต่ที่เหลือ...โดยเฉพาะ..พี่อ้อมกับยุ่น นั่งจองหน้าจอคอมพิวเตอร์...ผลัดกันร้อง..ผลัดกันหัวเราะชอบใจ...อ่านะ...ได้เจอคอเดียวกันแล้ว..ชอบร้องเพลงเหมือนกัน..ไม่ว่าจะเพลงรุ่นไหนก้อได้..ยุ่นก้อชอบร้องทั้งน้าน...

จากนั้น พี่ต้อยก้อเอาชุดที่ได้มาจาก Dress for Success มาให้พี่อ้อมกับยุ่นดู..อันนี้เป็นหน่วยงานของเอกชน ที่เป็น non profit organization เค้าแบบจะให้ชุดที่ใส่ไปสัมภาษณ์สำหรับผู้หญิง เพื่อเสริมสร้างความเชื่อมั่นในตัวเอง..ในการสมัครงานและสัมภาษณ์ และหากเราได้งานเค้าก้อจะให้เราอีกสองชุดนะค้า... ฟรี...ค่ะ

และก้อชุดที่ให้ก้อไม่ได้ให้แบบไม่ดีนะ..แบบพี่ต้อยได้เสื้อตัวในหนึ่งตัว ตัวนอกหนึ่งตัว กระโปรงหนึ่ง เสื้อ Coat หนึ่ง รองเท้าหนึ่ง..สร้อยคอ ต่างหู แล้วก้อเครื่องสำอางค์หนึ่งชุดครบเครื่อง...เรียกว่าทำให้เชื่อมั่นว่า เราพร้อมสำหรับการสัมภาษณ์และเข้าสู่ตลาดแรงงานของแคนาดาเลยแหละ...

ชุดที่พี่ต้อยเอามาให้ดู..ก้อแบบดูดีมีชาติตระกูลเลยนะ...ยุ่นก้อเลยถามพี่ต้อยว่า..ทำไง..เราถึงจะได้บ้าง??

พี่ต้อยก้อเลยแนะนำให้ไปเข้าโปรแกม Job Search Workshop...ซึ่งอันนี้เป็นของพวกฟิลิปปินส์...เราต้อง attend หนึ่งสัปดาห์ตั้งแต่จันทร์ถึงศุกร์ เก้าโมงถึงบ่ายสองครึ่ง...พอจบโปรแกมเค้าก้อจะมี Dress for Success...ให้เรา..

และนี่ก้อเลยจุดประกายให้ยุ่นได้เข้าไปร่วมในโปรแกรมนี้..วัตถุประสงค์หลักคือ อยากได้ชุดทำงาน..คือไม่ได้เอามาจากไทยเลย..มีแต่ยีนอย่างเดียว..ก้อคิดเหมือนกันนะว่า ถ้าจะต้องไปสัมภาษณ์เนี่ย..เราจะทำไงดีเนี่ย..ต้องไปซื้อชุดใหม่มั้ยเนี่ย...ก้อพอดีมีรายการนี้เข้ามา.. อึม..น่าสนใจ ลองดู ไม่เสียหาย..

และนี่ก้อคือสาเหตุที่ยุ่นเงียบหายไปสามสี่อาทิตย์ไม่ได้มาเขียน Blogger เลย...แต่ก้อดีนะ..ทำให้ยุ่นมีประสบการณ์สนุกๆอีกแนวหนึ่งมาเขียนเล่าในตอนต่อไป...