ช่วงนี้ ยุ่นก้อได้กลับไปเรียนหนังสือเหมือนเด็กๆที่นี่ เรียกว่า back to school เหมือนเด็กๆที่นี่เลย..ครั้งนี้ยุ่นเลือกเรียน Calculus 12 เป็นอะไรที่อยากลงมานานแล้ว..เพราะที่เรียนมา 25 ปีที่แล้วนะ..มันก้อคืนอาจารย์ไปหมดแล้ว..แต่ก้อมีรื้อฟื้นกลับมาบ้าง ตอนทำคุมอง..แต่ก้อเป็นอะไรที่ไม่ปะติดปะต่อ...แบบมองภาพไม่ออกอ่ะ..
ก้อเรียนได้สองอาทิตย์แล้ว หนุกดี ชอบมากเลย..ทำให้เข้าใจแบบฝึกหัดคุมองมากขึ้นมาก...เพราะเวลาทำของคุมอง..จะไม่มีคำอธิบายมาก..แล้วก้อแบบทำไปตามตัวอย่าง....ทำนะทำได้นะ....แต่ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร..สำหรับยุ่นนะ..คนอื่นไม่รู้....แบบเวลาเรียนอะไรแล้วมันไม่เข้าใจจริงๆ มันจะอึดอัดเหมือนกัน....แต่พอเรียน Calculus อีกครั้ง..แบบกระจ่างในหัวสมองเลย...
ฉะนั้น หากเด็กนักเรียนเรียนคุมองแบบเกินชั้นเรียน..การเรียนล่วงหน้าไปก่อน ยุ่นว่าเค้าจะได้ทักษะในการทำเลข แต่เค้าไม่น่าเข้าใจลึกซึ้งเท่าไร...แต่เมื่อไรก้อตามที่เค้าได้เรียนที่โรงเรียน..และหากเค้าได้กลับไปดูชุดแบบฝึกหัดที่เค้าได้เคยทำในเรื่องนั้นๆ..เค้าจะรู้ว่าจริงๆมันดีไม่น้อย..แต่คงมีนักเรียนไม่มากที่จะกลับไปดูชุดนั้นๆ....อึม..ยุ่นว่าเป็นสิ่งที่ instructor ควรแนะเด็กเลย...ให้เก็บแบบฝึกหัดไว้ และพอโรงเรียนถึงเรื่องนี้ ให้หยิบขึ้นมาดูอีกครั้ง..
แต่สิ่งที่วันนี้จะเล่า..ก้อไม่เกี่ยวกับที่เกริ่นนำมาเท่าไร..คือสัปดาห์นี้ืั้ทั้งสัปดาห์ศูนย์คุมองของมิสติงเค้าแจกรางวัลเด็ก ASR ...ก้อจัดกันที่ศูนย์เลย...มิสเค้าจัดโต๊ะจัดของเองหมด..นักเรียนที่ได้รางวัลทั้งหมด..ก้อจัดเองคนเดียว..แบบแกจำได้หมดใครเรียนวันไหน ได้เหรียญอะไรบ้าง..แต่ยุ่นจำไม่ได้..เพราะไม่ใช่ลูกศิษย์เรา...ถ้าแบบอยู่ไทย ยุ่นก้อ auto เหมือนกัน..
มิสเค้าจะจัดรางวัลอยู่ใน folder เดียวกับเด็ก ได้เหรียญได้โล่ห์ได้ certificate ก้อรวมในสมุด folder และเรียงลงตะกร้า..แล้วก้อให้พนักงานคุมองหนึ่งคนมาเป็นคนมอบให้เด็ก ในวันเปิดศูนย์ปกติ แล้วก้อมีตั้งฉากอยู่หน้าห้อง ถ่ายรูปกันสดๆ แสดงความยินดีกันตรงหน้าห้องเลย..ก้อแบบง่ายๆ สบายๆ..ไม่มีพิธีรีตองอะไรมากมาย..
ยุ่นว่าก้อดีเหมือนกันนะ..ส่วน instructor และผู้ช่วยทุกคนก้อทำหน้าที่ปกติเหมือนทุกวันที่เปิดสอน..พอดีวันนั้น..มีครอบครัวหนึ่งมาสมัครเรียนที่ศูนย์ เค้ามาจากมะนิลา ฟิลิปปินส์..พ่อกับแม่พาลูกมาสามคน..สองคนหญิงฝาแฝด grade 3 มั้ง คนเล็กผู้ชายอนุบาล..
แม่กับพ่อก้อบอกว่าเค้าเรียนมาจากมะนิลานะ..และนี่เป็น record book และ sheets ที่ลูกเค้าทำ..มิสพอเห็นปั๊บ...ก้อพูดว่าพ่อกับแม่ว่า...เนี่ยกดดันลูกใช่มั้ย...อย่ากดดันเค้าในการทำคุมอง...ให้เค้าเรียนไปสบายๆ..พ่อกับแม่ก้อบอกไม่เชิงว่ากดดัน...ก้อเรียนมานานแล้วตั้งแต่ลูกเล็กๆ คือลูกเค้าปอสามสองคนคนนึงอยู่ G ต้นๆ อีกคน F ต้นๆ...คือศูนย์แกไม่มีเด็กปอสามทำได้แบบนี้ไง..
แกก้อรู้สึกว่าพ่อแม่ต้องเร่งเด็กมากๆเลย...อยากบอกแกว่าไทยแลนด์เราก้อมีแบบนี้ไม่น้อยเหมือนกัน...แต่ยุ่นไม่พูดเพราะรู้ว่าแกไม่เชื่อและไม่รับว่า concept แบบนี้ที่เอเชียทำเนี่ยดี..
และแกยังส่ายหัวแบบไม่ยอมรับอีก...เมื่อรู้ว่าที่ฟิลิปปินส์เนี่ยเด็กเรียนเกินชั้นเรียนมีถึง 40% ของนักเรียนทั้งศูนย์..ยุ่นว่าของมิสเด็ก ASR ไม่ถึง 20% นะ...
แกก้อแบบ lecture ผู้ปกครองมากเลย...ผู้ปกครองเพิ่งมาวันแรก ก้อดูงง..งง...เสร็จ..ดูแม่น่าจะไม่ค่อย happy เท่าไร..แต่มิสก้อบอก เอางี้เดี๋ยวให้ลองสอบ AT นะ ...ก้อให้สองแฝดสอบ E คน F คน ส่วนน้องชายคนเล็กก้อ 2A
ผลน้องชาย 2A ไม่ค่อยโอเค..ยุ่นสังเกตุว่าไม่น่าเป็นระดับของเค้าคือเค้าไม่มีสมาธิ..และทำไม่ค่อยได้ ออกมาก้อแบบทำ 30 กว่านาที ผิดมากพอควร
แต่สองแฝดสิ..คนที่ทำ E แบบผิดสองข้อ เวลาอาจเกินไปห้านาที อีกคนทำ F ผิดสามข้อ เวลาก้อเกินห้าหกนาที พอมิสเห็นผลสอบ แกก้อแบบอึ้ง...กิม...กี่...และบอกว่าตั้งแต่เป็น instructor มายี่สิบสองปี แกไม่เคยเจอแบบนี้เลยนะ...เก่งมาก.. ปอสามทำ G ได้ อึม..ของแกที่เจ๋งสุดก้อปอสี่..ทำ F นะ..
ก้อเห็นแกคุยกับพ่อแม่เด็กนิดหน่อยว่าจะเรียนมั้ย..พ่อกับแม่บอกขอกลับไปคิดก่อนแล้วไงจะติดต่อมา...ก้อเป็นอันยังไม่ได้เรียน..แต่ไม่รู้ว่าเพราะมิสไปว่าคุณแม่เค้ากดดันลูกมากไปรึปล่าว..แม่อาจไม่พอใจ..และเท่าที่ดู..แม่กับพ่อพยายามจะอธิบายเรื่องราวของลูกเค้าที่เรียนที่มะนิลา แต่มิสไม่ฟัง..บอกให้เค้าฟังมิส.ดีกว่า..เพราะที่นี่ North America ไม่ใช่มะนิลา..และมิสเองมีประสบการณ์ยาวนานถึงยี่สิบสองปีแล้ว...
สำหรับยุ่น..เนื่องจากมีครอบครัวฟิลิปปินส์อีกครอบครัวนึงสี่คนพี่น้องมาเรียนที่ศูนย์นี้ได้เกือบปีแล้ว..ต้องบอกว่าเด็กครอบครัวนี้สุดยอด..มีลักษณะของการเรียนรู้ด้วยตัวเองจริงๆ...self learning...ของจริง.. Nadine คนพี่อยู่เกรด 11 เรียน M ตอนนี้ แต่เค้าจะเป็นคนที่ทำแบบฝึกหัดแบบคิด..และติดข้อที่มันน่าติดจริงๆ..และเค้าก้อจะพยายามหาคำตอบก่อนที่จะมาหายุ่น...พอยุ่นไขข้อกังขาให้ เค้าจะ get แบบ get จริงๆ..น้องชายอีกสองคนก้อใช้ด้ายเลยแหละ..
ยุ่นจึงไม่แปลกใจครอบครัวใหม่ที่เข้ามาที่ลูกเค้าปอสามทำ F หรือ G เด็กก้ออาจได้รับการฝึกมาอย่างค่อยข้างเข้มข้นเช่นกัน..และเค้าก้อทำได้จริงๆ..แต่ของมิสสิ..นักเรียนที่เรียน E ของแกนะ..เวลาสอบส่วนใหญ่ไม่เคยทำได้เลย..แบบผิดเยอะมาก รวมทั้งเวลาที่ทำเนี่ยเกินเป็นครึ่งชั่วโมงเลยแหละ...ยิ่ง F ไม่ต้องพูดถึง...และ G up ยิ่งหนัก..คือว่าไม่เคยมีเด็กสอบผ่านภายในหนึ่งครั้ง..ต้องสอบกันอย่างน้อยสองหรือสามครั้ง...บางคนสี่ครั้งก้อมี...ยุ่นก้องงเหมือนกันนะ..
และ..ยุ่นก้อคงไม่สามารถสรุปได้ว่า Kumon Asia หรือ North America แตกต่างกันอย่างไร เพราะที่นี่ยุ่นก้อเห็นแค่ศูนย์เดียว..ศูนย์อื่นอาจเป็นแบบอื่นก้อได้...แต่ยังไง..ยุ่นว่านะ..เอเชียเรา..เช่นฟิลิปปินส์เนี่ย ยุ่นว่าใช้ได้นะ..ยุ่นยอมรับนะว่าไม่ธรรมดา.....ยุ่นว่านะ..ส่วนนหนึ่ง..เราจะรู้ว่า instructor เป็นอย่างไร ก้อจากผลงานของนักเรียนที่ instructor นั้นๆสอนแหละ..แต่..ก้ออาจสรุปทันทีไม่ได้อีก..ก้อคงต้องดูพฤติกรรมของเด็กและครอบครัวเด็กประกอบด้วย....
.และจากประสบการณ์เจ็ดปีที่ยุ่นทำคุมองที่เมืองไทย ยุ่นก้อได้เห็นนักเรียนจากหลายๆศูนย์ที่ไป visit...ยุ่นก้อยังเชื่อมั่นในฝีมือ Thai Instructors ของเรานะ..ว่าไม่น้อยหน้า instructors...ประเทศอื่นๆใดในโลกนี้..อย่างแน่นอน.....
ยิ่งอ่านยิ่งสงสารนักเรียนมิสติง ตอนแรกอุตส่าห์มองโลกในแง่ดีว่าสังคมเขาคงแบบพยายามจะไม่ช่วยเหลือเด็กมาก แต่ดูๆ ที่มิสติงทำงานแล้วก็ไม่น่าเชื่อว่าทำมายี่สิบกว่าปีเลยนะ
ReplyDeleteพี่ว่ามิสติงเค้าเป็นคนเชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวเองคิดและทำว่ามันคืออะไรที่ดีที่สุดแล้ว..จึงไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไร..เวลาเด็กมีปัญหา ก้อแก้ปัญหาโดยการซ้ำเท่านั้น..พี่ว่า มันง่ายนะ..ถ้าแค่ซ้ำ ใครๆก้อคงเป็น instructor ได้..
ReplyDeleteวันก่อน..แกรับเด็กนักเรียนอินโดที่มาเรียนที่แวนคูเวอร์มาเป็นผู้ช่วยเพราะเด็กคนนั้นจบระดับโอแล้ว..แกเล่าให้พี่กับพนักงานคุมองที่มาแจกรางวัลฟังว่า ที่อินโดเด็กบอกว่าเค้า assign งานเอง..แกไม่เชื่อว่าเด็กทำได้..ไม่มีทางที่เด็กจะทำได้..แล้ว..มันจะมีมาตรฐานเหรอ..พี่ก้อบอกว่าทำได้นะ..ยิ่ง j up เนี่ย สบายเลย..พนักงานคุมองก้อบอกใช่ ที่นี่ก้อมีศูนย์อื่นทำ ดีมาก..แต่แกไม่ยอมรับ แกส่ายหัว ทำหน้าไม่ยอมรับ..พนักงานคุมองคนนั้นเลยไม่พูดต่อ..รวมทั้งพี่ด้วย.."พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง" ^^
พี่ยังคิดขอบคุณเก๋อยู่ทุกวันนี้เลย..ที่เก๋เป็นคนจุดประกายให้พี่ทำเรื่องให้เด็กจัดงานเอง..เพราะตอนนู้น...พี่ไม่พอใจระบบบางอย่างของคุมองสมัยคุณมิย่า ทำให้พี่ต่อต้านทุกอย่างที่เข้ามาใหม่..แต่พอเก๋เล่าว่าเจินทำแล้วดีนะ..พี่ก้อมานั่งคิดว่า..พี่ทำไม่ถูก..เพียงเพราะพี่ต่อต้านคุมอง พี่ถึงกับปิดโอกาสการฝึกเด็กนักเรียน..ซึ่งมันเป็นการฝึกเค้าขึ้นไปอีกระดับหนึ่ง..
และหลังจากที่พี่ได้ลองทำดู มันก้อไม่มีอะไรเสียหาย คือมันก้อแค่ศูนย์กับบวก...ไม่ดีเราก้อหยุด..แต่ดีเนี่ยสิ..มันทำให้เราได้เห็นอะไรอย่างอื่นตามมาอีกมากมาย..และเราได้พัฒนาตัวเรามากขึ้นด้วย
ฉะนั้น..พี่เลยบอกตัวเองตั้งแต่นั้นมาว่า ทุกวันในการทำงานคุมองหรือทำทุกอย่าง..เราจะทำเต็มที่แต่มันอาจยังไม่ใช่อะไรที่ดีที่สุด..เพราะหากเราคิดว่ามันดีที่สุด..เราจะหยุดพัฒนาตัวเรา..นี่คือสิ่งที่พี่เรียนรู้จากวันนั้นนะ..
และพี่ก้อคิดว่ามิสติงเค้าคิดว่าศูนย์เค้าดีที่สุดแล้ว..จึงทำให้เค้าหยุดทุกอย่างไว้แค่นี้.. )):
เด็กหญิง ยุ่น ตั้งใจเรียน นะคะ
ReplyDeleteสอบได้คะแนน ดี ๆ คริ คริ
พี่น้อง
สวัสดีจ๊ะ
ReplyDeleteเรียน calculus เป็นยังไงบ้าง ฟังยุ่นเล่าแล้วก็น่าสนุกดีนะ ไม่คิดว่าแก่ๆอย่างเรายังต้องเรียนเลขอีกเนอะ ที่ยุ่นเล่าเรื่องศูนย์มิสติงแล้วก็ทำให้คิดว่าเออ จริงๆแล้วมันขึ้นกับ instructor ด้วยเนอะ บางทีเราก็บอกกับผู้ปกครองว่าศูนย์คุมองเหมือนกันทุกศูนย์ ใช้แบบฝึกหัดเหมือนกัน วิธีการหรือหลักการก็เหมือนกัน แต่จริงๆแล้วครูก็เป็นส่วนประกอบที่สำคัญมากๆ ป้อมเพิ่งทำสัมนาไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ก็ดีนะ เหมือนเราได้แบ่งปันในสิ่งที่เราทำ เนื่องจากเราทำเอง ดูเด็กเอง ทำให้เราค่อนข้างมองเด็กได้ตรงกับความสามารถที่แท้จริงของเขา และอาจจะเป็นว่าครูผู้ช่วยของเราที่มีจำนวนมากพอในการวิเคราะห์งานที่เด็ก เอามาส่ง ทำให้รู้ว่าเด็กทำได้หรือไม่ได้ ต้องซ้ำตรงไหน ฟังของมิสติงแล้วก็น่าปวดหัวแทน
เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาก็นัดกินข้าวกัน คุยกันมันมาก ก็เหมือนเดิมนั่นแหละ แมวเป็นคนคุยเสียส่วนใหญ่ พวกเราก็เป็นคนฟัง สนุกดี...กินตั้งแต่ 11โมงถึง 4โมงเย็น...ไม่รู้กินไปได้ยังไง....
ฝากคิดถึงฮ่งกับยีนนะ
ป้อม
Hi! Yunnie,
ReplyDeleteIt's really good to have a chance to talk to u in English sometimes. I really envy you that u get a chance to learn something new and useful to yourself. Hope you have interesting and fun stories to tell us. Enjoy your class!
Today, Lek told me about Dino's learning story. He's innocent, you know? I like the way he thinks -- the way a child thinks! It's lovely and funny! Open-mouth smile The story is he is going to have an exam and with some little bore and laziness, he spoke with his Mom yesterday, " Mom, I don't enjoy learning any more. Why do every year I learn the same subject? The same matters! I feel bored! There's no new subject for me to learn, such as designing sth. or assembling sth. " Wow!!! Look at our little nephew! How can he think like this? Actually, I have ever thought this before, but not the kind of his. As i was young , I thought that why we had to learn the same subjects every year when i was preparing for the class timetable.
Talk to u late. Take care,
Ah