Saturday, January 16, 2010

ทัน แทม ทีน ทา

เมื่อวานวันศุกร์ที่ 15 มกรา 2010 เป็นวันที่ได้รับโทรศัพท์จากคุณลี่ คุณแม่ของทันทัน แทมแทม ทีนทีนแล้วก้อทาทา สี่สาวของครูยุ่น ซึ่งเรียนคุมองกับครุยุ่นตั้งแต่เดือนที่สามที่เปิดศูนย์...และเรียนยาวนานเกือบห้าปี สี่คนสองวิชา........

คุณลี่โทรมาจากฝั่ง East ของแคนาดา เพราะคุณลี่ไปอยู่ทางด้านโตรอนโต..รู้สึกดีใจมากๆเลย เพราะคิดถึงและไม่ได้เจอกันนานมากๆแล้ว...ล่าสุดเจอคุณลี่กับทันทันที่เมืองไทยสองปีที่แล้ว...

ทัน แทม ทีน ทา เรียนคุมองกับครูุ่ยุ่นจนถึงนาทีสุดท้ายที่อยู่เมืองไทย จากนั้นก้อบินมาอยู่ที่แคนาดา เพราะคุณลี่ apply เรื่อง citizen แคนาดาเหมือนครอบครัวเราเช่นกัน คุณลี่มาก่อนครอบครัวเราเกือบสองปี จำได้ว่าตอนที่เด็กๆมาแคนาดา ทาทายังเล็กอยู่เลย..น่าจะประะถมสามหรือสี่ ทีนน่าจะประถมหกหรือมอหนึ่ง ภาพในความทรงจำของครูยุ่น สี่สาวยังเป็นเด็กๆ แต่วันนี้ได้เห็นรูปที่คุณลี่ post ใน facebook ทุกคนโตเป็นสาวหมดแล้ว ดูไม่ออกเลยว่าใครเป็นใคร..

ที่ยุ่นบอกดีใจเพราะถึงแม้นว่าเราจะไม่ได้สอนคุมองเด็กๆแล้ว ตั้งเกือบสี่ปี แต่ครอบครัวคุณลี่ยังระลึกถึงเราเสมอ...นอกจากนี้คุณลี่ก้อมีข่าวดีเรื่องการได้ promoteเป็นผู้บริหารระดับสูงของ Loreal และได้กลับมารับตำแหน่งที่เมืองไทย รู้สึกเป็นข่าวดีสุดๆเลย...

คุณลี่บอกทาทายังคิดถึงครุยุ่นอยู่เลย และคุณลี่อยากให้เด็กๆอยู่ใกล้ครูยุ่น เผื่อครูยุ่นจะช่วยทำให้เค้ามีความเชื่อมั่นมากขึ้น...ฟังแล้วชื่นใจไงไม่รู้ เจ็ดปีที่เราทำคุมองเนี่ยมันไม่สูญเปล่าจริงๆ....ทุกสิ่งทุกอย่างยังคงอยู่ในความทรงจำที่ดีของทั้งครูยุ่นและครอบครัว
Kittananthawongs...

ตอนนี้ทันทันก้อเรียนมหาลัยใน Waterloo ปีหนึ่ง เกี่ยวกับทางด้าน Business แทมมี่ก้อกำลังจะเข้ามหาลัยในปีหน้าเหมือนยีน แทมมี่สนใจทางด้าน Art และทำได้ค่อนข้างดี ทีนทีนมีความสามารถทางด้าน dance คุณลี่ก้อให้เรียนเพิ่มเติม ทีนเต้นได้ดีมากๆ สำหรับการเรียนเด็กๆทุกคนทำได้ค่อนข้างดี....ฟังแล้วมันภูมิใจ ชื่นใจในลูกศิษย์ของตัวเอง.....ยังไงไม่รู้

และอีกไม่นาน มีนาคมที่จะถึงนี้ ครอบครัวครุยุ่นจะบินไป Toronto ตามคำเชิญของคุณลี่ และนี่ก้อเป็นครั้งแรกหลังจากที่ไม่ได้เจอสามสาว แทม ทีน ทา มาเป็นเวลาสี่ปีแล้ว...แต่ครั้งนี้ไม่แน่ใจจะได้เจอทันทันมั้ย เพราะทันทันอยู่ที่ Waterloo..

และเมื่อวานก้อเป็นอีกวันหนึ่งในชีวิตที่ยุ่นรู้สึกดีใจ และมีความสุข....อีกวันหนึ่ง...

No comments:

Post a Comment