วันก่อนได้มีโอกาสนั่งดูทีวีกับยีน กับฮ่งพร้อมกันทั้งครอบครัว..นานๆทีจะมีหน เพราะยีนเค้าจะชอบรายการไม่ค่อยเหมือนพ่อกับแม่..ก้อเรียกว่าต้องมีการจัดเวลาจัดคิวดูทีวีกัน เพื่อจะไ้ด้ไม่ต้องวิวาทกันภายในครอบครัว......>-<
พอดีวันนั้นก้อดูรายการเกมส์โชว์แหละ.. Family Fued เป็นแบบสองทีมแข่งกัน ทีมหนึ่งก้อมีห้าคนได้ แล้วก้อตอบคำถามที่เค้าถาม..และดูว่าตรงกับคำตอบที่เค้า survey มามั้ย..ที่ไทยก้อมีคล้ายๆกัน แต่จำชื่อรายการไม่ได้ น่าจะอยู่ช่องสาม
คราวนี้..ที่ตลกก้อคือเวลาเพื่อนร่วมทีมตอบใช่มะ..อึม อย่างยกตัวอย่างเช่น..คุณคิดว่าคู่สามีภรรยาใช้อะไรร่วมกันบ้าง?? เค้าก้อจะถามเรียงคน..พอคนนั้นตอบคำถามเสร็จ เพื่อนร่วมทีมที่เหลือทุกคนจะพูดว่า " Great. It's a good answer!!!" แบบว่าเป็นแบบนี้ตลอดเลยนะ..คือทุกคน ทุกทีม ยังไม่รู้นะว่าคำตอบนั้นถูกมั้ย.. แบบที่นี่เราจะเห็นอย่างหนึ่งที่เหมือนกันก้อคือ เค้าจะชม..ให้เกียรติ..ไม่ว่าคำตอบนั้นๆ จะเป็นอย่างไร..ทั้งที่บางทีเราฟังแล้วมันไม่เห็นเข้าท่าเลย...แต่เค้าก้อจะบอกว่าดี ดีมาก..เป็นคำตอบที่ดี...
ซึ่งครอบครัวเราก้อจะนั่งแซวกันว่า คำตอบดีตลอดเลย...ไม่รู้ถูกหรือผิด goodหมดเลย..แล้วก้อขำ..เพราะมันเป็นแบบนี้ทุกคำถาม และดูให้ดี ก้อเป็นทุกรายการนะ....อันนี้ก้อนิสัยพี่ไทยเราก้อเป็นแบบนี้แหละ.. ชอบจับผิด...5555
หรือเวลายุ่นเรียนหนังสือก้อเหมือนกัน ครูเค้าให้อ่านเรื่องที่เราแต่งมา..หรือเราแต่งประโยคแล้วก้ออ่านให้เพื่อนฟัง..ครูก้อจะพูดนำประโยคแรกทุกครั้งว่า Good... Excellent .... Well done...Good job!! แบบเค้าจะชมก่อนทุกครั้งเลย เรียกว่าเป็น culture ของเค้าเลยแหละ...
ยุ่นก้อมาคิดนะ..เวลาครูชมเนี่ย เราเกิดความรู้สึกดีก่อนเลยนะ...แบบบางทีไอ้เรื่องที่เราเขียนหรือประโยคที่เขียนนะ..เราไม่ค่อยอยากอ่าน เพราะบางทีรู้สึกมันไม่ค่อยเข้าท่าไงไม่รู้ แต่พอเค้าชม..ความรู้สึกเราจะดีขึ้น..และยุ่นก้อคิดว่า อึม..ครูเค้าก้อไม่เห็นว่าอะไร..แล้วเค้าก้อจะพูดกับเราดีๆนะว่า อึม..ถ้าหากตรงนี้นะ เสริมนั่นเติมนี่ เปลี่ยนโน้นนิดนี่หน่อยนะ..บทความคุณจะยิ่ง perfect มาก..ยุ่นว่าเค้ามีวิธีเรียกขวัญและกำลังใจดี..ทำให้ครั้งต่อไปที่เค้าเรียกให้อ่านเนี่ย..เรากล้าและอยากอ่านขึ้นมากเลย..
ไม่รู้นะ..ยุ่นว่าดีอะ..แล้วยุ่นสังเกตุนะ..ฝรั่งจะเป็นแบบนี้ร้อยละร้อย..คือเค้าจะชมก่อน..ไม่ว่าจะธรรมดา เค้าก้อชมไว้ก่อน..อันนี้เค้าชมแบบจริงใจนะ..ไม่ใช่ชมไปอย่างนั้น...มองในแง่ดีคือเค้าให้เกียรติเรา และรับฟังทุกๆความคิดเห็น...และทำให้เราเองก้อมีกำลังใจและกล้าที่จะแสดงความคิดเห็นด้วย..มันเป็นจิตวิทยาเหมือนกันนะ..
ยุ่นว่า..การชมมันเป็นอะไรที่ดีนะ...มันเป็นการทำให้ทุกอย่างอยู่ในสภาพบวกก่อน..เหมือนสร้างบรรยากาศที่ดีก่อน..อันนี้เนี่ย..เราน่าจะนำมาปรับใช้ได้ทั้งในครอบครัว..พ่อแม่ลูก...ในโรงเรียน..ครูกับลูกศิษย์ และก้อในที่ทำงาน ระหว่างเจ้านายกับลูกน้องนะ...ยุ่นว่าอันนี้ยุ่นต้องจดจำและลองนำมาปฎิบัติบ้าง..... It's a good answer!
Excellent! (^_^)
ReplyDeleteในแง่การ ให้กำลังใจในการเรียนรู้มันก็ดีน่ะ เห็นด้วย แต่ในบางครั้งอาจทำให้คนเข้าใจผิดคิดว่าดีเลยทำอีก ที่เขียนมาแค่เล่าอีกแง่มุมนึง เพราะเคยเห็นแจงเล่าให้ฟังประมาณว่าตอนอยู่อเมริกา ครอบครัวอินเดียหรือประเทศอะไรจำไม่ได้ชวนครอบครัวแจงไปกินข้าวบ้านเค้า ก็น่ะ เป็นธรรมดาก็อยากทำอาหารประจำชาติของเค้าที่ว่าเจ๋งมาให้ได้ชิม และมันเป็นมารยาทของฝรั่งที่จะต้องชมว่าอร่อยแบบยุ่นว่าน่ะ เข้าเมืองตาหลิ่ว ก็ให้หลิ่วตาตาม โบราณท่านสอนไว้ แจงทำตามมารยาทแต่กลับมาบ่นอุ่บเลยว่ารับประทานไม่ลง ปรากฏว่าเค้าก็ชวนไปกินข้าวอีกเพราะเข้าใจว่าครอบครัวแจงชอบ บ๊อบบี้(ลูกชายแจง)ถามแม่ว่าต้องไปกินอาหารแบบนั้นอีกเหรอ สยอง....555
ReplyDeleteRemark: Survey not servey
Sopida Pichatehirankanchana
อึม..ใช่..เห็นด้วย เราคงต้องนำมาใช้ในแง่ของการให้กำลังใจในการเรียนรู้ การทำงาน แต่..ไงดีอะ โส เวลาคนทำกับข้าวเลี้ยงเรา ถึงไม่อร่อย เราก้อคงไม่กล้าพูดตรงๆ..เพราะมันก้อ hurt เค้ามากเลยนะ...ยุ่นว่า เราน่าจะมีวิธีพูดเลี่ยงได้นะ...
ReplyDelete