สังคมมนุษย์...เหมือนกันทุกที่ในโลกนี้..

พูดถึงความรู้สึกของมนุษย์เนี่ย..เวลาเราเปลี่ยนที่เปลี่ยนทาง เช่นเราอยู่เมืองไทยเราก้อรู้สึกมีหลายเรื่องที่เราไม่ชอบ อยู่แล้วอึดอัด..รำคาญจิตใจ..ไม่สบายใจ ไม่ได้ดังใจ...โดยเฉพาะเรื่องการเมืองของบ้านเรา...ซึ่งมันก้อเลยทำให้บ้านเมืองเราพัฒนาไปไม่ถึงไหนสะที..เพราะเรามัวแต่ทะเลาะกัน..ไม่ได้มีความรักชาติอย่างแท้จริง..รวมไปถึงระบบการศึกษา สาธารณะสุข..ขนส่งมวลชน และอื่นๆอีกมากมาย...

แต่จริงๆแล้ว ยุ่นว่าอากาศที่อบอุ่นของเรา..หรือที่จะเรียกให้หรูก้อคือภูมิอากาศที่ดีของเรา...และภูมิประเทศที่ดีของเรา ไม่มีแผ่นดินไหว ภูเขาไฟระเบิด...หรือพวกภัยธรรมชาติที่ร้ายแรง....อาหารการกินที่ถูกและมากมายของเรา .. ค่าแรงที่ไม่สูงมาก..ทำให้พวกเรามีชีวิตความเป็นอยู่ที่ค่อนข้างสะดวกสบายในระดับหนึ่งเลยแหละ...เมื่อเทียบกับพวกประเทศที่อยู่ในแถบอากาศหนาวเย็น...ชีวิตพวกเค้าลำบากกว่าเราเยอะ...หลายเท่าตัว และเค้าก้อมีความอดทนสูงมาก..เลย...

แต่..ก้ออย่างว่าใกล้เกลือกินด่าง เราก้อยังรู้สึกว่าเมืองไทยไม่ค่อยดีเท่าไร..ต่างชาติ..อเมริกา..ญี่ปุ่น จีน..แคนาดา หรือพวกยุโรปเค้าดีกว่าเรา..

ซึ่งแต่ก่อนยุ่นก้อมีความคิดแบบนี้เหมือนกัน..แต่หลังจากที่ได้มาสัมผัสชีวิตของพวก North America ซึ่งก้อคือ Canada กับอเมริกา เค้าจะมีชีวิตความเป็นอยู่คล้ายคลึงกันมาก...ก้อน่าจะสรุปได้ว่า...สังคมมนุษย์..มันก้อเหมือนกันทุกที่แหละ..มีดีมีเสียปะปนกันไป..เพียงแต่เวลาเราไปเที่ยวหรืออยู่แป๊บๆ เราไม่รู้หรอก...แต่พอได้อยู่สักระยะนึง...เรารู้มากขึ้น...มันก้อเหมือนๆกัน เพียงแต่เราคงต้องเลือกว่า เราชอบที่จะอยู่ในสังคมแบบไหนมากกว่า....ชั่งน้ำหนักระหว่างข้อดีข้อเสียเอาเอง...

อย่างทีแรกมาแวนคูเวอร์ก้อรู้สึก..มาตรฐานชีวิตของคนที่นี่สูงกว่าบ้านเรา..อาหารการกินสะอาด..รัฐบาลควบคุมดูแลมากกว่า...อากาศก้อบริสุทธิ์กว่าบ้านเรา..ชีวิตสบายๆ ไม่เคร่งเครียด...ดูๆก้อเป็นที่ๆน่าอยู่เหมือนกัน...

แต่พอได้อยู่ไปนานๆ...เวลาเราเรียนหนังสือ..ครูที่สอนเรา ที่เป็น Canadian เค้าก้อบ่นว่ารัฐบาลให้ฟังเหมือนกัน...ตอนนี้เค้า lay off ครูออกมากมาย ตัดงบเรื่องการศึกษา ครูจบมาไม่มีงานทำเพียบ..หรืออย่างไอ้ Olympic ปีที่แล้วที่แวนคูเวอร์เป็นเจ้าภาพ ก้อแบบเอาเงินภาษีของประชาชนมาใช้จ่ายมากมาย และก้อกู้เงินมาด้วย ตอนนี้เนี่ยพวกเราแต่ละคนเป็นหนี้คนละเท่านั้นเท่านี้นะ...เค้าก้อบ่นๆกัน...

หรืออย่างแถว China town โดยเฉพาะตรง Hasting street เนี่ย เป็นดงพวก homeless เลย ซึ่งก้อคือขอทานบ้านเรานั่นเอง....แบบสกปรกและดูแย่มากๆเลยในแวนคูเวอร์ ยุ่นว่าเป็นภาพที่ยุ่นเกลียดและกลัวมากเลย..ซึ่งรัฐบาลก้อแก้ไขอะไรไม่ได้ และขอโทษเงินภาษีที่เราจ่ายให้เค้า เค้าก้อมาดูแลพวก homeless ด้วย..ซึ่งส่วนใหญ่ก้อเป็นฝรั่งนะ..เอเชียไม่มี homeless นะ...เพราะคนเอเชียจะขยันทำมาหากิน... homeless เนี่ย..เค้าก้อคิดว่ารัฐบาลเลี้ยง ก้อไม่เห็นหางานหาการทำเลย..ซึ่งยุ่นไม่เห็นด้วยกับระบบคิดแบบนี้นะ...

หรือล่าสุด..โรงเรียนยีน..เด็กฝรั่งนะ เกรด 10 ถูกต่างโรงเรียนเด็กจีน..รุมทำร้ายให้คุกเข่าขอโทษเพราะไปว่าเด็กจีนตอนเล่นเกมส์ว่าเล่นเกมส์ได้ห่วยอะไรประมาณนี้ ไอ้เด็กจีนคนนี้โกรธมาก..เลยมาทำร้ายถึงโรงเรียน เล่นเอาไอ้เด็กฝรั่งคนนี้มือหักเลย...และเด็กฝรั่งก้อไม่กล้าบอกว่าใครทำร้าย เพราะกลัวว่าครั้งหน้าไอ้เด็กจีนกับพวกมันเอาตายเลย...เด็กในโรงเรียนหลายคนก้อรู้แต่ไม่กล้าปริปากบอก...นี่ก้อคือมาเฟียชัดๆ..

และอีกอย่างที่ยุ่นยังทำใจไม่ได้ก้อคือ..ที่นี่แบบเวลาเราไปหาหมอเนี่ย ฟรีหมดเลยนะ..แต่ซื้อยาเราต้องเสียเงินเอง ขึ้นกับว่าเรามีรายได้มากน้อยแค่ไหน ถ้าน้อย รัฐก้อช่วย แต่มากเราก้อต้องควักเงินจ่ายเอง..อันนี้ยุ่นรับได้

แต่ที่รับไม่ได้คือ..เวลาไม่สบายหนักๆต้องเข้าโรงพยาบาล แบบมันตามคิวอ่ะ..ยกตัวอย่างเช่น สมมติเราท้องจะคลอดลูกใช่มะ..แบบใกล้วันแล้ว...บางทีปวดท้องมากแต่ยังไม่มีวี่แววจะคลอด เค้าจะให้กลับบ้านก่อน..แบบต้องรอจนเหมือนกับหัวลูกเราจะโผล่ออกมาจริงๆนะ..เราถึงจะได้เข้าไปทำคลอด..แบบคิวยาวเป็นกิโลเลยอ่ะ...มีเพื่อนคนไทยคนนึงเค้าคลอดที่นี่เค้าบอก..มันเป็นอย่างนั้นเลย..เค้าไม่ให้อยู่โรงพยาบาล เค้าให้กลับบ้านก่อน จนถึงเวลาจริงๆค่อยมา..แล้วก้อคลอดเสร็จสองวันก้อต้องออกจากโรงพยาบาลนะ..เพราะมีคิวอื่นรออยู่...โรงพยาบาลไม่มีเตียงว่าง หรือที่ว่าง....นอกจากนี้โรงพยาบาลเอกชนก้อไม่มีอีกด้วย

หรืออย่างสามีมิสติง เค้าจะผ่าตัดมือเค้า..เนื่องจากแกมีเส้นสายลูกสาวเป็นหมอ...คิดจะผ่าก้อนัดหมอได้ผ่าอาทิตย์หน้าเลย แต่ถ้าอย่างคนทั่วไป ไม่รู้จักใครมิสบอกหกเดือนยังไม่รู้จะได้ผ่ามั้ยเลย...ซึ่งอันนี้..ยุ่นไม่ชอบอ่ะ..ทำใจไม่ได้...จริงอยู่ทุกคนเท่าเทียมกัน...แต่ก้ออีกแหละ..มันไม่จริง...ความยุติธรรมหายากจริงๆ..ยุ่นยอมจ่ายสตางค์แล้วหาหมอบ้านเรานะ...ถ้าให้เราต้องรอแบบไม่รู้วันเวลา รับไม่ได้...

อึม เข้าโรงพยาบาลที่นี่เราก้อไม่ต้องจ่ายสตางค์นะ..เพียงแต่เราต้องมีใจที่อดทนรอคอยเท่านั้น..เหมือนเวลาดูหนังฝรั่ง..แล้วเห็นเค้าเป็นคิวรอกัน..ก้อคือเหตุผลแบบนี้เลย...ตอนนี้นะ เข้าใจลึกซึ้งเลย..

อ้อ..อีกอย่าง family doctor แบบทุกครอบครัวต้องมี family doctor ไง ซึ่งครอบครัวเราก้อโทรศัพท์หา..แต่เค้าไม่รับอ่ะ เค้าบอกเต็ม..เต็ม..เซ็งมากเลย จนถึงวันนี้ครอบครัวเราก้อยังไม่มี family doctor เราก้อกินยาไอ้ที่เราเอามาจากเมืองไทยนั่นแหละ..ก้อไม่รู้สวัสดิการด้านรักษาพยาบาลเราจะทำไปทำไม..ยังไม่เคยได้ใช้เลย..สองปีที่ผ่านมา ก้อไม่ได้มีประโยชน์กับครอบครัวเราเท่าไรนัก..แต่มันเป็นกฏนะ..เราต้องทำ..ไอ้ที่ทำเนี่ย ก้อต้องจ่ายสตางค์นะค่ะ...มีมีอะไรได้มาโดยไม่ใช้เงินอย่างแน่นอน...สำหรับ North America....

และพอได้ฟังเรื่องนี้เรื่องโน้นมากเข้า..เช่น พวกคนจีนเนี่ย..อึม จีนแผ่นดินใหญ่นะ..ที่มาแวนคูเวอร์ส่วนใหญ่จะค่อนข้างรวย..สามีก้อจะส่งภรรยาและลูกมาที่แวนคูเวอร์...ซื้อบ้านมากกว่าหนึ่งหลัง..หลังนึงก้ออยู่เอง หลังสองหลังสามก้อซื้อไว้เก็งกำไร..จึงทำให้ราคาบ้านในแวนคูเวอร์สูงเอาสูงเอา..จนตอนนี้..รับไม่ได้หลังนึงเป็นล้านเหรียญ..คือสามสิบล้านบาท...ทั้งที่แต่ก่อนสองแสนกว่าเหรียญ..หรือแม้กระทั่งฝั่ง east ซึ่งราคาบ้านแต่ก่อนไม่สูงมาก..เดี๋ยวนี้ราคาก้อเหยียบเจ็ดถึงแปดแสนเหรียญเหมือนกัน..

ซึ่งตรงนี้รัฐบาลไม่ควบคุมเพราะชอบไง..แบบมีคนเอาเงินมาลงทุนในประเทศเค้าก้อชอบสิ...รัฐก้อสามารถเก็บภาษีนั่นภาษีนี่ได้เพิ่ม...แต่เค้าไม่ได้นึกถึงว่าประชาชนที่อยู่จริงๆเนี่ย จะซื้อบ้านซื้อช่องกันยังไง..ทอมบอกไม่มีทางเลยที่เด็กรุ่นใหม่หลังจากนี้จะซื้อบ้านเองได้..ราคามันแพงมั่กๆ..หรือแม้แต่ apartment ก้อยังหนักหนาสาหัสเลย...ยุ่นมองว่าราคาบ้านกับรายได้ประชากรที่หาได้มันไม่สัมพันธ์กัน...มันเป็นแค่คนกลุ่มเดียวที่เข้ามาซื้อและปั่นราคาบ้าน...แต่รัฐบาลก้อไม่สนใจที่จะแก้ปัญหา...อย่างจริงจัง..

เฮ้อ..พอได้ยินได้ฟังมากๆเข้า..ยุ่นก้อคิดว่า เฮ้อ..มันก้อเหมือนกันทุกที่เลย...รัฐบาล..ก้อไม่ได้สนใจประชาชนจริงๆ...เพียงแต่ว่าที่นี่เค้ามีการวางรากฐานมาอย่างเป็นระบบระเบียบมากกว่าเรา..และกฎเกณฑ์เค้าก้อหนักกว่าเรา..แบบทำผิดก้อปรับหนัก...คนก้ออยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ไง..และก้อมีระบบควบคุมในระดับหนึ่ง...การคอรัปชั่นก้ออาจน้อยกว่าเรา...รึปล่าวไม่รู้ !?!

แต่สิ่งหนึ่งที่ยุ่นหวั่นมากคือ..พวกคนจีนแผ่นดินใหญ่เข้ามาเยอะมากๆ...และพวกคนจีนเนี่ย..ทั้งเก่ง ทั้งฉลาด..ทั้งโกง ทั้งไม่ค่อยมีระเบียบ ทั้งเห็นแก่ตัวสุดๆ...และเป็นชุมชนที่ใหญ่มาก...และคุมเศรษฐกิจของที่นี่... พี่อ้อม..เรียกคนจีนพวกนี้ว่าจีนที่ยังไม่พัฒนา..ซึ่งนับวันก้อมีมากขึ้นมากขึ้นในแคนาดา..ซึ่งทำให้ยุ่นเองช่วงหลังเนี่ย...รู้สึกว่าเราไม่ใช่คนจีนแบบเค้า เราเป็นคนจีนที่อยู่ในเมืองไทย Thai Chinese ซึ่งพี่อ้อมบอกเราคือจีนที่พัฒนาแล้ว 55555 เห็นด้วยค่ะ...^^

และนี่ก้อคืออีกมุมหนึ่งในแวนคูเวอร์...ที่ยุ่นค้นพบหลังจากที่อยู่มาเกือบสองปีแล้ว...ยุ่นว่านะ..ยังไงยุ่นก้ออยากกลับไปตายที่เมืองไทยดีกว่า.. ถึงใครจะว่าแวนคูเวอร์เป็นเมืองที่น่าอยู่เมืองหนึ่งในโลก...ก้อสู้บ้านเราไม่ได้...ที่ได้อยู่กับพ่อแม่พี่น้อง..เพื่อนพ้องกันพร้อมหน้า...นั่นคือสิ่งที่ยุ่นพอใจ แค่นั้นแหละ...

เหมือนเราอยู่ในบ้านที่ใหญ่โตสวยงาม....หรูหรา..มีระบบรักษาความปลอดภัยสูง..อาหารการกินอย่างดี...แต่ถ้าในบ้านหลังนั้น..แต่ละที่ แต่ละมุมในบ้าน...มันไม่มีความหมายอะไรสำหรับเรา...บ้านใหญ่หรูหลังนั้น.. ก้อเป็นบ้านธรรมดาๆหลังหนึ่งที่ไม่ได้มีความน่าอยู่อะไรมากมายในความรู้สึกของยุ่น...