อาหารการกินใน Vancouver ตอนหนึ่ง

ช่วงสองปีที่มาอยู่ที่แวนคูเวอร์เนี่ย..ยุ่นก้อเขียนเรื่องราวมากมาย...เพิ่งมานั่งคิดว่ามีเรื่องหนึ่งที่ยุ่นยังไม่เคยเขียน...ทั้งที่จริงเรื่องนี้มันก้ออยู่ใกล้ตัวเราและสำคัญเหมือนกัน...แต่เป็นอะไรที่ยุ่นมองข้าม อาจเพราะยุ่นไม่ค่อยชอบเรื่องนี้เท่าไรก้อเป็นได้..

เรื่องที่ว่า...ก้อเรื่องปากท้องของเราไง..อาหารการกิน..การซื้ออาหารหรือของสดที่นี่...ซึ่งมันใกล้ตัวยุ่นมากเลย คือต้องทำกับข้าวทุกวัน ซื้อกับข้าวทุกอาทิตย์...เบื่อมากอ่ะ..

แต่ไงก้อต้องทน...บอกแล้วมาที่นี่ ยุ่นแปลงร่างจาก working girl ใน office มาเป็น working girl ใน Kitchen.........ฉบับอีแจ๋ว..

พูดถึงการซื้ออาหารทั้งสดและสำเร็จรูป....ครอบครัวเราไม่มีรูปแบบอะไรเท่าไร...และก้อไม่ค่อยมีการวางแผนอะไรเท่าไรด้วย...คือเคยคิดจะ list รายการออกมาเลยนะว่าอาทิตย์นี้จะกินอะไร และต้องซื้ออะไร อย่างไร ทำได้ครั้งเดียว..ก้อไม่ได้ทำ...ไม่ถนัด..ทำไม่เป็น...แต่จริงๆน่าจะเพราะความขี้เกียจมากกว่า...

เนื่องจาก apartment ที่เราอยู่จะใกล้ Oakridge Mall และในนั้นก้อมี Safeway ฉะนั้นนมสด ไข่ไก่ ขนมปัง หรือบางทีก้อเนื้อหมู ไก่ ขนมขบเคี้ยวต่างๆ....เราก้อซื้อที่ Safeway เลย..มันก้อไม่ได้ถูกมาก..แต่สะดวกในการขนของ และไม่ต้องนั่งรถไง...ครอบครัวเราถ้าเวลาซื้อเยอะๆก้อใช้รถ cart ( ต้องหยอดเหรียญนะ 25 cent) ก้อเรียกว่าเป็นลูกค้าประจำของ safeway เหมือนกัน

และเราก้อโชคดีอีกอย่างคือข้างๆ safeway ก้อมี Kin's farm ร้านขายผักผลไม้ ซึ่งก้อเป็นอีกร้านที่ยุ่นซื้อไม่น้อยเหมือนกัน..ส้ม apple strawberry cherry มะนาว ผักชี ถั่วงอก พริกขี้หนู คะน้า ผักต่างๆ สลัด..ก้อได้ kin เนี่ยแหละ...และก้ออย่างที่บอก ราคาไม่ได้ถูกเช่นกัน แต่สะดวกซื้อมากกว่า

นอกจากนี้ทุกเสาร์อาทิตย์ ยุ่นกับฮ่งต้องออกไปซื้อกับข้าวข้างนอกกันเกือบทุกอาทิตย์ จะเป็นกับข้าวของหนึ่งหรือสองอาทิตย์..ก้อพวกหมูสับ หมูสด ไก่ เนื้อวัวบ้าง ปลา...แล้วก้อผักอื่นๆ ผลไม้อื่นๆ...และก้อของที่นำเข้าจากเมืองไทย และพวกเครื่องพริกต่างๆ พริกเผา แกง ซือิ้ว น้ำปลา น้ำตาลปี๊บ...เครื่องปรุงอื่นๆอีกมากมายซึ่งเราหาซื้อแถวบ้านไม่ได้..

แหล่งที่เราไปเป็นประจำก้อที่ Victoria จะเป็นร้านคนจีน และร้านเวียดนามโดยเฉพาะร้านเวียดนาม..มักมีของแปลกๆมาจากเมืองไทย..เช่นข้าวต้มมัด ขนมกุ๋ยช่าย แกงกระป๋อง..พริกเผา มันกุ้ง...( เพิ่งหาซือ้ยี่ห้อที่ผัดข้าวผัดมันกุ้งได้อร่อย เมื่อไม่นานนี้เอง ) ซึ่งของพวกนี้ต้องเสาะแสวงหาควานหา คือถามๆกันว่าอยากกินไอ้เนี่ยนะ..ต้องทำไง ซื้อวัตถุดิบที่ไหน พวกพี่ๆเค้าก้อแนะนำกันต่อๆมา...

นอกจากนี้ก้อมีไปซื้อที่ China town บ้างเวลาเราไปตัดผมกัน แต่ไม่ค่อยไปบ่อย เพราะของไม่ได้เยอะและอร่อยเหมือนสำเพ็งบ้านเรานะ..ดูคนละ grade เลย...แต่เรามีร้านประจำ เวียดนามอีกแล้วเจ้าของชื่อทอม..เราต้องไปซื้อกะเพรากับทอม เพราะเป็นร้านเดียวในแวนคูเวอร์ตอนนี้ที่เราหาซื้อกะเพรามากินได้

พูดถึงกะเพรากับข้าวต้มมัด เชื่อมะว่า อยู่ไทยนะ..ยุ่นไม่เคยสั่งข้าวราดกะเพรากินเลยนะ..ไม่ชอบเลยอ่ะ..อีกข้าวต้มมัดเนี่ย ขนาดแม่ไปจ้างป้าข้างบ้านมัดพิเศษแบบอร่อยเลยนะ..ยุ่นยังไม่แลเลยตอนอยู่ไทย...

พอมานี่...กะเพราก้อต้องผัดเพราะฮ่งชอบมาก..ยุ่นก้อผัดจนตัวเองก้อชอบกินแล้วหละ..ไม่รู้ต้นตำรับรสชาติยังไง เพราะไม่เคยกินที่ไทย..ที่บ้านแม่ก้อไม่เคยทำให้กิน..ข้างนอกก้อไม่เคยสั่งกิน

ข้าวต้มมัด..ก้อมาอยากหลังกลับจากโตรอนโต เพราะพี่ลี่เอาให้กิน..มันเป็นแบบ freeze นะ...เราก้อต้องมานึ่ง..คงเทียบความอร่อยกับบ้านเราไม่ได้เลย...แต่เนื่องจากเราไม่ได้กินอะไรของไทยนานมากไง..ความคิดถึงเลยทำให้อยาก...

เหมือนส้มตำเนี่ย..ปีก่อนนั้นที่กลับ ยุ่นตัดสินใจขนครกกับหม้ออบจากบ้านเรามาที่นี่ เพราะอยากตำส้มตำกินไง..แบบคิดถึงสดุๆเลย...แล้วก้อบางทีก้ออยากกินกุ้งอบหม้อดินด้วย..บางทีก้อมีคิดถึงเหมือนกัน...


เรียกว่าเดี๋ยวนี้อยากกินส้มตำ ต้มยำ แกง ผัดไท ลาดหน้า ผัดซีอิ้ว..ก๋วยเตี๋ยวเนื้อวัว..ก๋วยเตี๋ยวตุ๋นไก่...กะเพรา หรือแม้กระทั่งขนมกล้วยบวดชีเอย...เฉาก๊วย...ต้องหัดทำเองหมดเลย...เพราะหาซื้อไม่ได้ง่ายๆ

อยู่เมืองไทยเดินออกจากหน้าบ้าน..ไปหน้าปากซอย..ขายของเพียบ...ราคาก้อเป็นกันเอง..อยู่ที่นี่..หากินไม่ได้ง่ายๆ..และที่แปลกใจมากๆเลยคือก๋วยเตี๋ยว..เชื่อมะ..ของเวียดนามที่นี่ขายดีมาก...เป็นร้านนะ...ก้อไม่ได้หรูมาก แต่ก้อไม่ได้ลูกทุ่งแบบของเรา...

แต่แบบไม่อร่อยเลย..เค้าก้อจะมาชามเบอเร่อเลยนะ..เส้นเพียบ เครื่องก้อเพียบนะ....แล้วเส้นเนี่ยอย่างบ้านเราร้านที่อร่อยๆ...เส้นต้องคลุกมากับกระเทียมเจียวน้ำมัน...แต่ที่นี่เส้นติดกันเป็นกระจุก...และรสชาติแบบเค็มเฉพาะจุดที่มีซีอิ้ว...ที่เหลือจืด...แล้วขอโทษไม่มีเครื่องปรุง...คือเค้าserveหนึ่งชามพร้อมถั่วงอกลวกใช่มะ แล้วก้อมะนาวซีกหนึ่ง...หมดหน้าที่ร้านเค้าแล้ว..หลังจากนั้นคนสั่งรับผิดชอบกันเอง...

แล้วราคาก้อเฉลี่ยอยู่ประมาณ 5 เหรียญกว่า...คือกินแล้วอิ่มจุกเลย..และก้อจะไม่อยากกินอีก..เพราะมันไม่อร่อยอ่ะ..

เค้าว่าก๋วยเตี๋ยวที่นี่เวียดนามเข้ามาก่อน..เลยเป็นผู้นำด้านก๋วยเตี๋ยว...แบบของเราคนไทยรสชาติจะจัดจ้าน กินแบบนี้แล้วเหมือนไม่มีรสชาติในชีวิตเลย...ฉะนั้น ยุ่นก้อต้องหัดทำก๋วยเตี๋ยวกินเอง...ก้อเลยทำก๋วยเตี๋ยวไก่ตุ๋นเอย หมูสับเอย แล้วก้อเนื้อวัว...ที่คล้ายๆเกาเหลาประมาณนั้นอ่ะ (.อึม..ของเวียดนามเค้าก้อคือก๋วยเตี๋ยวเนื้อวัวแหละ...อันนี้ก๋วยเตี๋ยวน้ำ...จืดมากๆ..)..และที่สำคัญต้องหัดทำน้ำจิ้มเองด้วย..พริกน้ำส้ม...พริกน้ำจิ้มต่างๆ...ต้องเปิดเน็ทหัดทำเองตลอดเลย..ก้อทำแล้วกินได้บ้างไม่ได้บ้าง แล้วแต่ความทรงจำที่จำได้...รวมทั้งอารมณ์และฝีมือที่ไม่ค่อยแน่นอน...5555 สงสารคนที่ต้องกินเหมือนกันนะเนี่ย...

แต่...ยีนเค้าบอกเค้าชอบที่แม่ทำมาก..อย่างก๋วยเตี๋ยวไก่ตุ๋นเนี่ย ยีนชมว่าไก่ของแม่เนี่ยมันละลายในปากเลย...แหม !! ลูกเราเนี่ยชมแบบแปลกๆ.....ฟังแล้วไม่รู้ว่าอร่อยมั้ย...ดีมั้ย..หรือว่าเละเกินไป..กำลังคิดว่าถ้าไปเปิดร้านก๋วยเตี๋ยว จะเอาไปเขียนเป็นสโลแกนของร้าน..มันจะ work มั้ยเนี่ย ?!?

ไอ้ที่เขียนมายาวเหยียดเนี่ย..ยังมีเรื่องเด็ดเกี่ยวกับการทำอาหาร..ซึ่งยุ่นได้รับฟังรับรู้จากพี่คนไทยที่มาอยู่ที่นี่บางคน....อาจหลายคนก้อได้นะ...เนื่องจากต้องปรับตัวในหลายๆเรื่อง..จึงได้คิดวิธีการทำอาหารแบบนี้ขึ้น...ซึ่งหากเพื่อนๆได้อ่านแล้ว...จะทึ่งและอึ้งไปเลย...และใครสนใจจะลองไปทำตามก้อได้นะ...คงต้องติดตามในตอนต่อไป...