ได้กลับไปเป็นนักเรียนอีกครั้ง...

มาอยู่ที่นี่...ชีวิตก้อค่อนข้างว่างและมีเวลามากกว่าตอนอยู่ไทย...ถึงแม้ว่ายุ่นต้องทำอะไรหลายๆอย่างด้วยตัวเอง เพราะเราไม่สามารถจ้าง maid ที่นี่ได้ แต่เนื่องจากการทำความสะอาดบ้านก้ออาทิตย์ละครั้ง ซักเสื้อ จ่ายกับข้าวก้ออาทิตย์ละครั้ง..และเนื่องจากยุ่นเป็นคนที่ทำอะไรค่อนข้างไว จึงทำให้มีเวลาเหลือเฟือ ก้อเลยได้กลับไปเรียนหนังสือ จริงๆที่เรียนเพราะตั้งใจจะไปฝึกพูดภาษาอังกฤษ ฮ่งก้อเลือกให้ยุ่นไปเรียนที่ Vancouver School Board ซึ่งก้อมีหลักสูตรเหมือนเด็ก High school ที่นี่ ก้อเลยทำให้ได้เรียนหลายๆวิชาคล้ายกับยีน ลูกชายของเราเลย...นอกจากนี้ยังได้เห็นความแตกต่างในการสอนของที่นี่กับบ้านเรา..

วิชาแรกที่เรียนก้อคือ Eng 10 ครูที่สอนเป็นฝรั่ง Canadian ชื่อ Bob เค้าจะเน้น reading มาก ในหนังสือที่เค้าให้เรียนจะมีเรื่องราวต่างๆหลากหลาย สนุกและน่าสนใจ Bob จะสอนแบบไม่ค่อยสอน หรือถ้าจะ test vocab ก้อจะบอกว่าในบทนี้ ให้คิดเองว่าศัพท์คำไหนที่น่าจะสำคัญและคนที่นี่ใช้บ่อย อึม เราต้องอ่านเรื่องเอง เดาเองว่าศัพท์คำไหนน่าจะเข้าตากรรมการ ไม่เข้าใจประโยคไหนก้อโน๊ตมาถามเค้า...ในห้องเรียน Bob มักจะจัดกลุ่มให้ discuss กัน แล้วก้อไม่มีการสรุป เพราะฉะนั้น จึงทำให้ไม่ค่อยเข้าใจประเด็นที่เค้าสอน และก้อมีหลายเรื่องที่นักเรียนรวมทั้งยุ่นด้วยสับสนมาก แต่ก้อได้เรียนรู้วิธีการสอนและวิธีคิดที่แตกต่างจากบ้านเรา..และท้ายสุดเ้ค้าก้อเน้นเรื่องการเขียน writing แต่เค้าก้อไม่ได้สอนอีก..เค้าให้เราลองเขียนกัน แล้วก้อเรียกไปแก้ไขเป็นรายบุคคล...

จากที่เรียน Eng 10 ทำให้ยุ่นคิดว่าเราต้องฝึก writing ดีกว่าเพราะเราไม่มี idea ในเรื่องนี้เลย...ก้อเลยลงวิชา writing เป็น course ที่สอง ครั้งนี้โชคดีมากๆเลยเจอ Jennifer ก้อเป็นฝรั่งอีกเหมือนกัน เธอสอนดีมากๆ จะอธิบายให้เราเข้าใจโครงสร้างของการเขียน writing และสอนการใช้ grammar ในการเขียนอย่างถูกต้อง การใช้เครื่องหมายต่างๆ และมีตัวอย่างให้เราศึกษา วิเคราะห์ เพื่อเพิ่มความเข้าใจในการเขียน writing ทั้งตัวอย่างที่ดี และไม่ดี ทำให้มีความเข้าใจในการเขียน writing มากขึ้นมาก และในคอร์สนี้ นักเรียนก้อได้ฝึกเขียน writing พอสมควร แต่อย่างไรก้อตาม Jennifer ก้อเน้นการอ่าน reading เพื่อทำข้อสอบ TOEFL จึงสรุปจากการเรียนที่นี่บวกกับประสบการณ์ในการทำคุมอง Reading เป็นพื้นฐานที่สำคัญมาก และจะนำไปสู่การ writing ที่ดีด้วย...

หลังจากนั้นก้อหยุดเรียนยาวและได้กลับไทย พอได้กลับมาแวนคูเวอร์อีกครั้ง ก้อตัดสินใจกลับไปเรียนอีก ครั้งนี้ก้อเรียน Communication 11 ก้อฝรั่งสอนอีก ชื่อ Ruth เป็นครูผู้หญิงวัยรุ่นนิดนึง แต่ Ruthจะเตรียมการสอนมาอย่างดี อย่าง vocab เนี่ยชอบมากเลย เค้าจะให้ทำ crossword โดยให้นักเรียนพยายามหาศัพท์จากคำแปลภาษาอังกฤษที่ให้มา ลองเดาดู ....จากนั้นก้อจะมีการให้ทำแบบฝึกหัดเพื่อให้เราเข้าใจวิธีการใช้ vocab เหล่านี้ และช่วยให้เราจำศัพท์ได้ง่ายด้วย แล้วจึงสอบเรา เป็นเทคนิคที่น่าเอามาใช้กับนักเรียนไทยมากเลย..

การเรียนกับ Ruth จะได้ทุก skill ไม่ว่าจะเป็น reading ซึ่งเธอจะสอบสัปดาห์ละครั้งและหาบทความที่น่าสนใจมาให้อ่านและ discuss เป็นกลุ่มเหมือนกัน แต่เธอจะสรุปทุกครั้ง จึงทำให้ได้ idea และเข้าใจในเนื้อเรื่องที่เราอ่านมากขึ้น นอกจากนี้ Ruth ก้อยังสอน writing ด้วย และเน้นมากๆเลย เอาตั้งแต่พื้นฐานเลยเริ่มตั้งแต่ paragraph ไป essay แล้วก้อไปถึง business letters ก้อเรียกว่าค่อนข้างครบเครื่องเลย...เรียนกับ Ruth เธอก้อไม่ค่อยสอนเช่นกัน เลยคิดว่าที่นี่น่าจะเป็นลักษณะอ่านทำความเข้าใจเองก่อน จากนั้นมีคำถามก้อมาถามได้ เค้าก้อจะไขข้อข้องใจให้...ซึ่งก้อดี ทำให้เราได้รู้ว่าเราไม่เข้าใจจุดไหน และทำความเข้าใจตรงนั้นเลย...แต่ในห้องส่วนใหญ่จะเป็นคนจีนที่มาเรียน เรียกว่า 98%เลย จะบ่นว่า Ruth ไม่ได้สอนอะไรเลย ให้อ่านเอง ไม่ชอบเลย...ไม่รุ้เรื่อง ไม่รุ้จะถามอะไร อึม..บางครั้งก้อเข้าใจนะ แบบเราก้อคิดว่าที่เราเข้าใจจากที่เราเรียนบ้านเรานะถูก แต่พอตอนนำไปใช้ มันผิดหมดเลย...คือคนละเรื่องแบบของที่นี่...เพราะฉะนั้น...ก้อไม่รู้ว่าหากครูอธิบายบ้างอย่าง Jennifer และก้อมีให้เราคิดเอง ศึกษาเองบ้าง ก้อน่าจะดีไม่น้อยเลย...

อย่างไรก้อตาม การเรียนกับ Ruth ทำให้ยุ่นรู้สึกว่าภาษาอังกฤษของเรามีการพัฒนาขึ้น และอีกอย่างที่สังเกตุได้คือที่นี่เค้าชอบสอบมาก สอบแทบทุกวัน เรียนกับ Ruth 50 ครั้ง สอบ 38 ครั้ง เรียกว่าสอนเสร็จสอบเลย...และมีการประเมินผลที่ชัดเจนมาก...เรียกว่า Ruth เนี่ยเป็นคนที่มีระบบระเบียบมากๆเลย...

จากการที่ได้กลับมาเรียนภาษาอังกฤษอีกครั้ง...ทำให้ยุ่นรู้ว่าภาษาอังกฤษที่เราเรียนมานั้น..เราสอนผิดหลายเรื่อง เช่น tense ต่างๆ การใช้เครื่องหมายต่างๆ ( ใช้ไม่เป็นเลย) pronounciation และวิธีการสอนที่แตกต่าง ที่นี่เค้าเน้นการอ่านมากๆ เพื่อนำไปสู่การเขียนที่ดี แต่สังเกตุบ้านเรา เราไม่เคยฝึกเด็กอ่านภาษาอังกฤษ ตั้งแต่ง่ายๆ โดยเริ่มจากเรื่องสั้นๆก่อน แล้วจึงค่อยยาวขึ้น เราไม่ไ้ด้ฝึกเด็กอ่านเลย แต่เรามีข้อสอบที่เป็นบทความที่ยากมาก...ทำให้เด็กมีปัญหาเวลาสอบเข้ามหาลัย หรือสอบ TOEFL และอื่นๆอีกมากมาย...ซึ่งเด็กก้อแก้ปัญหาโดยการไปเรียนกวดวิชา และนั่นก้อคือการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า....

ถ้าหากมีโอกาสได้กลับไปที่บ้านเราอีก ยุ่นจะนำสิ่งดีๆที่ได้จากที่นี่ นำไปปรับและประยุกต์ใช้กับเด็กไทย....ให้ได้มากที่สุด...