เทศกาลคริสมาส

ช่วงนี้เป็นช่วงคริสมาส เนื่องจากคนที่นี่จะนับถือศาสนาคริสต์เป็นส่วนใหญ่ ฉะนั้นคริสมาสเป็นเทศกาลที่สำคัญมากๆของเค้าเลย...

ถ้าเป็นโรงเรียนก้อจะหยุดประมาณ16 วัน ไปเปิดอีกทีหลังปีใหม่เลย...มิสติงก้อจะปิดคริสมาสเหมือนโรงเรียนทุกประการ..จะมีก้อแต่ฮ่งที่ทำงาน London Drug ไม่ไ้ด้หยุดมากมายเหมือนยุ่นกับยีน เค้าได้หยุดแค่วันที่ 25 ธันวา วันคริสมาสเท่านั้น ที่นี่วันที่ 24 ธันวาก้อจะปิดร้านกันเร็ว หกโมงก้อปิดหมดทุกที่ และวันรุ่งขึ้น 25 ก้อจะเงียบทั้งเมือง ไม่มีห้างไหนเปิดเลย.. .ทุกคนจะฉลองคริสมาสกับครอบครัวของเค้า...กันที่บ้าน

และวันรุ่งขึ้น 26 ธันวาก้อเป็น Boxing Day ห้างจะลดกระหน่ำสุดๆในรอบปี คิวของคนที่จะซื้อของจะยาวมากๆๆๆ ไปรอกันแต่เช้ามืดเลย สำหรับบางห้างเช่นพวกเครื่องไฟฟ้า.. ก้อเป็นอะไรที่แปลกและตลกดี เพราะเราไม่เคยเจอแบบนี้ที่บ้านเรา..

ปีที่แล้วครอบครัวเราก้อมีไปเข้าแถวเหมือนกัน ซื้อรองเท้าผ้าใบให้สองคนพ่อลูก กว่าจะได้ซื้อ...คือไงดี..วันหนึ่งจะซื้อได้ไม่น่าเกินสองร้าน เพราะรอเข้าแถวก้อนานพอควร กว่าจะเลือกของ กว่าจะซื้อเพราะก้อต้องเข้าแถวจ่ายตังส์ยาวเหมือนกัน...เรียกว่าซื้ออย่างเดียวก้อเหนื่อยแล้ว...5555

แต่สิ่งที่ยุ่นชอบและประทับใจช่วงคริสมาสก้อคือที่โบสถ์จะมีงานช่วงก่อนวันคริสมาส แบบแสดงละครเพลง 3 วัน และปีที่แล้วป้า Lenora ก้อเชิญครอบครัวเราไปที่โบสถ์ที่ครอบครัวป้าไปประจำ ปีนี้ป้าเชิญล่วงหน้าตั้งแต่เดือน พฤศจิกาเลย...บอกว่าต้องไปให้ได้นะ..

อีกคนหนึ่งที่เชิญยุ่นไปงานที่โบสถ์ก้อคือมิสติง เค้าพูดกับยุ่นประมาณเดือนพฤศจิเหมือนกัน....ก้อยิ้มและรับปากแก..เพราะฮ่งบอกถ้าไม่สนิทเค้าจะไม่เชิญ ก้อกลัวว่าถ้าเราปฎิเสธมันจะเป็นการเสียมารยาท...

ปีที่แล้วไปโบสถ์ของป้า ชอบมากๆเลย เป็นละครเพลงที่นักแสดงก้อจะเป็น volunteer มาทำงานร่วมกัน คือโบสถ์ป้าจะเป็นภาคภาษาอังกฤษ แสดงและร้องเพลง มี orchestra ด้วย เพราะมากๆ และฉากก้อสวย คนแสดงก้อแต่งตัวสวยงาม เล่าถึงเรื่องราวของครอบครัวพระเยซูก่อนที่พระเยซูจะเกิด...สนุกมาก ยีน ยุ่นและฮ่งค่อนข้างชอบ..และประทับใจมาก

ปีนี้ก้อไปที่โบสถ์ของมิสติงด้วย แต่ยุ่นไปกับ Dorris และ Nikki ไม่ได้ไปกับฮ่งกับยีน เพราะโบสถ์นี้เค้าเล่นเป็นภาษาจีนแมนดาริน และครอบครัวเราก้อมียุ่นคนเดียวที่ฟังจีนได้ โบสถ์นี้ก้อสวยงามมากเช่นกัน แต่ที่นี่ไ่ม่มี orchestra คนดูกันเพียบ เต็มทุกที่นั่ง ละครที่เล่นก้อจะเป็นชีวิตของคนเรานี่แหละ ว่าช่วงที่มีความสุข สมหวังจะไม่ได้คิดถึงพระเจ้า แต่พอมีความทุกข์ เศร้า และมาหาพระเจ้า พระเจ้าก้อจะช่วยให้เราพ้นทุกข์ และพบทางเดินที่ถูกต้อง...ซึ่งเค้าจะแสดงเป็นละครเพลง และมีการร้องเพลงสดจากผู้เล่นเป็นทั้งเพลงจีนและฝรั่ง..คนเล่นจะมีตั้งแต่เด็กเล้กๆ ไปถึงคนแก่เลย น่าจะมากกว่า ห้าสิบคนนะ ก้อเตรียมงานล่วงหน้าสิบเดือน เรียกว่าตั้งใจทำงานกันมาก เพราะละครสนุก มีมุกตลกสอดแทรกตลอด และที่สำคัญเพลงเพราะมาก...ชอบ...ทั้งเพลงจีนและเพลงฝรั่ง..

ปีนี้โบสถ์ป้าก้อเป็นเรื่องราวที่เกิดในแวนคูเวอร์เมื่อปี 1948 คือ ห้าสิบปีที่แล้ว concept เหมือนกันคือเมื่อมนุษย์พบความทุกข์ ให้นึกถึงพระเจ้า สวดมนต์ภาวนาและพระเจ้าจะช่วยได้ ขอให้มีจิตศรัทธาและเชื่อในพระเจ้า...คนแสดงก้อมากมาย จะเหมือนเป็นยุค 60 ยังไงอย่างนั้น...ก้อยิ่งใหญ่อลังการมากเลย...แบบปีนี้ยุ่นจะชอบน้อยกว่าปีที่แล้ว...แต่ก้อไม่เลวเหมือนกัน....

โบสถ์ของศาสนาคริสต์ที่นี่ จะเป็นเหมือน community เล็กๆของเค้าที่สำคัญเลย มีการช่วยเหลือชุมชนอย่างชัดเจน เช่นหญิงที่มีปัญหา เด็กที่มีปัญหา ครอบบครัวต่างๆที่มีปัญหา หรือไม่มีปัญหาก้อมี เค้าจะมีโปรแกรมต่างๆให้คนมารวมตัวกัน ทำงานร่วมกัน...เค้าจะมีการจัดชั่วโมงให้ความรู้ สอนงาน เป็นรูปแบบที่ชัดเจน ไม่ใช่มาโบสถ์เพื่อสวดมนต์ ล้างบาป หรือร้องเพลงเท่านั้น...และมีการช่วยเหลือชุมชนในรุปของมูลนิธิช่วยเหลืออย่างชัดเจน...

ป้า Lenora กับลุง Ed มิสติงกับสามี ก้อจะช่วยเหลืองานในโบสถ์ของเค้า..งานพวกนี้ที่ทำจะเป็น volunteer job เค้าทำโดยสมัครใจและมีความสุขในการทำมากๆเลย...ป้ากับลุง และมิสติงเคยพูดกับยุ่นว่า พวกเค้าอยากทำงานพวกนี้ ถ้าหลังจากที่ retire ก้อจะเข้าไปช่วยงานที่โบสถ์มากขึ้น...ให้รู้สึกว่าพวกเค้ามีการให้อย่างจริงๆ ไม่ได้หวังผล...และมีจิตใจที่ดี..นี่ก้อคงเป็นส่วนนึงที่ทำให้สังคมของเค้าน่าอยู่..

เหล่านี้ก้อเป็นสิ่งดีๆที่ครอบครัวเราได้รับ...จากเพื่อนใหม่ที่นี่...