มาอยู่ที่นี่ ก้อเรียกว่ามีความสุขใจ...แต่ไม่ค่อยสบายกายเท่าไร เนื่องจากตอนอยู่ที่ไทย..ก้อตื่นเช้ากว่าอยู่ที่แวนคูเวอร์นะ อึม..ใช่ ตื่นตีห้าครึ่ง แล้วก้อต้องไปส่งลูกที่โยธินทุกวัน เออ..ตอนนี้นึกออกแล้ว...ไม่ค่อยสุขเท่าไร แล้วก้อสงสารลูกมากๆเลย ลูกต้องไปโรงเรียนแต่เช้า กินข้าวเช้าที่โยธิน...เพราะหลีกเลี่ยงเวลาที่รถติดช่วง rush hour....
งั้นที่นี่ สบายกว่า ยุ่นจะตื่นเจ็ดโมงทุกวัน ตื่นก่อนสองคนพ่อลูก ขึ้นมาเตรียมอาหารกลางวัน lunch box คุณยีนก้อจะชอบสไตล์ฝรั่ง western คุณฮ่งก้อสไตล์บ้านเรา oriental ก้อเรียกว่าพยายามทำให้ถูกใจคนกิน....พอทำข้าวกล่องเสร็จ ก้อตามด้วยเตรียมอาหารเช้าให้สองคนพ่อลูก รวมทั้งตัวเองด้วย...อยู่ที่นี่ข้อดีคือยีนตื่นสายได้ เค้าตื่นเจ็ดครึ่งอาบน้ำกินข้าวครึ่งชั่วโมง เดินไปโรงเรียน 15-20 นาทีก้อถึงแล้ว เรียกว่าได้ออกกำลังกายทุกวัน...ส่วนฮ่งก้อตื่นประมาณแปดโมง ทำโน่นทำนี่เสร็จออกจากบ้านเก้าโมง...นั่ง Canada line แล้วต่อรถเมล์ ถึงที่ทำงานก้อใกล้ๆ 10 โมง ก้อสบายๆ...
จากนั้น...เราก้ออาบน้ำ...เก็บกวาดบ้านบ้างบางวัน อึม..มีเวลาก้อนั่งเล่นคอมพิวเตอร์ แล้วไม่นานก้อต้องเตรียมอาหารกลางวันให้ตัวเอง แล้วก้อไปเรียนหนังสือ ถ้าเป็นอังคาร พฤหัส ศุกร์ หลังเรียนเสร็จก้อเดินไปทำงานที่ศูนย์คุมอง ห้านาทีก้อถึง สะดวก สบาย...ตอนกลับมิสติงเค้าก้อมาส่งเราทุกครั้ง เนื่องจากเป็นทางผ่านกลับบ้านเค้า ก้อเรียกว่าค่อนข้างโชคดี...
สำหรับตอนนี้ก้อมีงานเข้า...ก้อหมายอย่างนั้นจริงๆ คือมีพี่คนไทยที่อยู่ที่นี่ ให้ยุ่นช่วยดูแลลูกเค้าในเรื่องคณิตศาสตร์ หรือพูดกันภาษาชาวบ้านคือติวเลขให้น้องเค้า...น้อง GeGe อยู่ที่นี่มาสามปีแล้ว ตอนนี้ก้อเกรด 6 วันนั้นมาหาด้วยอาการแบบเศร้าๆ ตกเลข ได้ 40 เต็ม 100 ไม่มั่นใจในตัวเอง...
ไอ้เราก้อเคยแต่สอนคุมอง ก้อไม่เคยสอนเลขใครนอกจากแนะลูกชาย เพราะคุณยีนไม่ค่อยยอมให้สอน เค้าบอกฟังแม่ไม่ค่อยเข้าใจ...แต่ก้อบอกพี่เค้าจะลองดู สอนน้อง GeGe ทุกวันพุธ ครั้งละสองชั่วโมง นี่ก้อเรียนไปสามครั้งแล้ว ครั้งแรกสอนเสร็จก้อบอก GeGe ว่า น้ายุ่นตั้งไว้ที่ Aนะ... GeGe กับคุณแม่บอกค่อยๆก้อได้ค่ะ คือ B หนูก้อพอใจแล้ว ....แต่หลังจากเรียนไปสองครั้ง โรงเรียนสอบ GeGe ได้ B ปรากฏครั้งล่าสุดมาเรียนบอกจะเอา A มาฝาก แล้ว GeGe ก้อเอามาฝากน้ายุ่นจริงๆ...ถาม GeGe ว่าครุที่โรงเรียนชมมั้ย เค้าบอกไม่ได้ชมค่ะ แต่เค้า surprise ค่ะ เพราะ GeGe ไม่เคยได้คะแนนเลขดีเลย fail ตลอด แต่ครั้งนี้ได้ 89%......และ GeGe จะพยายามตั้งใจค่ะ จะพยายามทำให้ได้ A ค่ะ....ยุ่นรู้สึกดีใจมากเลยที่ทำให้ GeGe มีความเชื่อมั่นในตัวเองมากขึ้น เค้ารู้สึกภูมิใจในตัวเองและคิดว่าเค้าทำได้ แต่เค้าต้องขยันด้วย กลับบ้านเค้าทบทวนอีกครั้ง พยายามฝึกทำแบบฝึกหัดด้วย..อันนี้เนี่ยรู้สึกดีใจมากกว่าการที่ GeGe ได้เลขเกรด A อีก การได้เลขคะแนนดีนะมันเป็นผลทางอ้อม แต่สิ่งที่ดีก้อคือเราได้ทำให้เด็กคนหนึ่งเค้ารู้ว่าเค้าสามารถจะทำอะไรที่ยากๆได้.....หรือที่เคยทำไม่ได้...เค้าก้อทำได้ ถ้าเค้าพยายาม.....ต้องบอกว่า น่ารากกก....กกกก มากๆเลยค่ะ... น้ายุ่นก้อภูมิใจในตัว GeGe ค่ะ..
และตอนนี้ก้อมาเรียนเพิ่มอีกคนค่ะ คือพี่ ฺฺB Bee เกรด 8 มาทุกวันเสาร์ค่ะ สองชั่วโมงเหมือนกัน..เพิ่งสอนไปครั้งเดียว ก้อรู้สึกดีนะ การที่เราได้ดูเด็กส่วนตัว ทำให้เราเห็นเค้าชัดขึ้น และรุ้ว่าเค้ามีจุดอ่อน จุดแข็งตรงไหน และก้อได้เอาวิชาที่ได้จากคุมองมาประยุกต์ใช้กับเด็กสองคนนี้...รู้สึกดีมากเลย...ที่เราสามารถเอาความรู้ของเรามาช่วยเด็กๆได้....และ..ก้อรุ้สึกดีมากเวลาที่ได้สอนเด็กๆและได้เห็นแววตาที่ฉายความสุข, ความเชื่อมั่นและภูมิใจในตัวเอง....
ก้อคงต้องขอบคุณคุณแม่ B Bee กับ GeGe นะค่ะ ที่ให้โอกาสและไว้วางใจให้ยุ่นได้ทำงานนี้.....
รู้สึกภูมิใจแทนพี่ยุ่นจัง :)
ReplyDelete